Een topper binnen zijn genre

In Het meisje zonder naam volgen we de 13-jarige Lisa aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Zij woont samen met haar vader, moeder en broer in Duitsland als de oorlog aanbreekt. Aangezien Lisa’s familie Joods is, wordt Duitsland al snel te onveilig voor Lisa en beslist haar moeder om haar met een kindertransport trein naar Londen te sturen. De trein neemt alleen kinderen mee dus haar ouders blijven achter. Lisa’s broer is blind en wordt daarom ook geweigerd voor de trein. Al snel verliest Lisa dus iedereen die ze lief heeft en komt in Engeland terecht, waar ze niemand kent en de taal niet spreekt. Langzaam maar zeker past ze zich aan aan haar nieuwe leven. Maar dan geraakt Lisa gewond bij een luchtaanval. Wanneer ze wakker wordt in het ziekenhuis weet ze niets meer, ook niet wie ze zelf is.

Al van kleins af aan zat Diney Costeloe in de boekenwereld. Haar vader was namelijk een uitgever in Londen. Met De verloren kinderen brak ze internationaal door: ze heeft inmiddels wereldwijd meer dan een half miljoen boeken verkocht.

Met Het meisje zonder naam schreef ze een prachtig boek dat een ware rollercoaster aan emoties is.

Persoonlijk lees ik heel graag historische romans. Ik vind het heel boeiend om een fictief verhaal te hebben binnen een waargebeurde setting. Op deze manier raakt een boek mij vaak feller. Zoals bij dit boek dacht ik vaak: ‘wauw, die dingen zijn wel echt gebeurd…’ Alhoewel Lisa niet echt heeft bestaan, hebben veel echte mensen wel moeten doormaken wat zij heeft doorgemaakt. En hierdoor ga ik dan net dat extra beetje op in een verhaal.

Ik vond het ook hartverscheurend om de emoties van het hoofdpersonage mee te maken. Als een Duitse die ook Jood was, werd ze weggejaagd uit Duitsland. Maar ze werd ook niet hartelijk onthaald in Engeland, ze was immers nog steeds Duits. We volgen Lisa dus terwijl zij haar plaatsje in de wereld zoekt en omgaat met de horror om haar heen. Meermaals moet zij pijnlijke verliezen verwerken maar probeert ze ook vreugde ze vinden in tijde van oorlog.

Naast een goed verhaal gaf het boek ook veel informatie mee over de oorlog en hoe het leven in de oorlog er aan toe ging. Maar nu ook weer niet te veel zodat je het gevoel kreeg in een geschiedenis les te zitten; ik vond het een perfecte balans.

Het boek wist mij meermaals te ontroeren en ik ben echt om het hoofdpersonage gaan geven. Een topper binnen zijn genre!