Een thriller die je van het begin tot einde in zijn ban heeft

In Vissen praten niet, volgen we Flo. Zij heeft een zware tijd achter de rug als ze terug begint te werken als kleuterjuf. Wanneer één van haar kleuters een rug vol blauwe plekken heeft, wil ze dan ook kosten wat het kost helpen. Het wordt eigenlijk meer een obsessie. Het boek heeft afwisselende hoofdstukken over het gesprek met de politie en flashbacks naar die allesbepalende zomer.

Tine Bergen is een veelbelovende auteur van eigen bodem. Ze is auteur van verschillende jeugdboeken, fictie en non-fictie voor volwassen. Met Vissen praten niet, las ik mijn eerste psychologische thriller.

Thrillers, dat is niets voor mij. Dat is toch een stelling waar ik jaren van overtuigd was. Als snel zag ik Vissen praten niet overal op Instagram. Ik ben dan ook uit nieuwsgierigheid naar de boekpresentatie gegaan en was meteen overtuigd: dit boek moet ik lezen. Het duurde dan ook niet lang voor het thuis toe kwam en ik mijn hele TBR moest opschuiven.

En wat ben ik blij dat ik mijn leesgrenzen heb verlegd. Wat een boek! Het had me meteen in zijn greep en met mijn van nature nieuwsgierige aard kon ik het boek dan ook niet neerleggen.

Het verhaal is zo goed opgebouwd en geeft je stukje per stukje informatie maar tegelijkertijd blijf je tot op het laatste moment met zo veel vragen zitten. Van het einde moest ik dan ook even bekomen. Net wanneer je denkt het allemaal te snappen, word je weer van je stoel geblazen. Ook de korte hoofdstukken en de schrijfstijl maakt dat het een echt plezier is om te lezen.

Kortom: voor mijn eerste thriller kon het tellen en ik geef het dan ook graag 5 sterren. Door dit boek heb ik de smaak te pakken en is de volgende thriller al met de post onderweg naar mij. Dankjewel Tine!