Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Het 'niet weten' maakt het zo bijzonder.

Nadat ze op klaarlichte dag in haar huis wordt overvallen, verandert het leven van Maartje van Duiven. Ze komt terecht in een achtbaan van ongeloof, verbijstering en angst. Ze durft nog maar weinig mensen te vertrouwen en zoekt naarstig naar antwoorden op vragen die ze zichzelf moet stellen. Heel langzaam vindt ze de weg naar het normale leven terug. Maar daarbij ziet ze een belangrijk detail over het hoofd.

Maartje en Twan wonen in een mooi huis in een wat afgelegen gebied. Ze hebben het goed voor elkaar want Twan is met zijn broer Sep behoorlijk succesvol in zaken. Hun leventje lijkt een droom, vooral voor de buitenwereld is het een droomkoppel. Een groot huis, zoveel geld dat het niet op te krijgen is en een succesvolle zakenketen. Maar deze droom wordt ruw verstoord wanneer Maartje overdag ongewenst bezoek ontvangt en er sprake is van een bedreigende situatie. Ze beseft ineens dat ze de dupe is van een brute overval en de daders manen haar tot het overhandigen van waardevolle spullen. Maartje kan maar aan één ding denken en dat is vooral mee te werken zodat ze snel weer vertrekken. De mannen worden tijdens hun overval onverwacht gestoord en slaan op de vlucht. Maartje blijft in volledige shock en verbijstering achter. Door de aanwezigheid van haar nichtje Tatum en snelle komst van zwager Sep en schoonzus Natasja kan ze de eerste schrik verwerken. Ze ontkomt niet aan de formaliteiten die bij een aangifte horen en moet voor de zekerheid even gezien worden door een arts. Gelukkig kan ze op haar familie rekenen want Twan komt om de een of andere reden maar niet opdagen, dit ondanks dat Sep hem op de hoogte heeft gesteld. Schoonzus Natasja is een doortastende tante en neemt Maartje meteen onder haar hoede. Intussen blijkt Twan in geen velden of wegen te bekennen. Ze heeft haar hartsvriendin Anouk nodig, nú. Anouk is de enige die alle ins en outs kent van Maartje en ze kan zich geen betere schouder voorstellen om op uit te huilen. Maar haar tranen laten het afweten, net als Twan. En dan gaat de deurbel……

Anouk steunt haar vriendin waar mogelijk maar zit zelf met een immens dilemma. Ze kan maar niet geloven wat er ineens allemaal op haar pad komt en dan moet ze ook nog eens Maartje steunen. Het wordt haar bijna teveel, ze kan dit niet opbrengen. Toch zal ze de schijn moeten ophouden want Maartje heeft haar nodig. Maar wie is er voor haar? Dit lijkt wel een hele slechte B-film waarin iedereen in terecht is gekomen. Anouk weet van ellende bijna niet wat ze moet doen. Natasja, de schoonzus van Maartje, heeft al snel iets in de gaten en ontfermt zich ook over haar. Uiteraard op de

manier die zo Natasja eigen is. Het lijkt wel of zij, door haar zorgen op anderen te projecteren, haar eigen gedachten kan verzetten.

‘De waarheid is nooit zo erg als een leugen.’

“Droombeeld” is allesbehalve een droom. Het is eerder een nachtmerrie en dan vooral voor Maartje. Deze sterke maar soms iets wat naïeve vrouw krijgt in korte tijd heel veel op haar bordje. De roofoverval is nog maar het begin van alle ellende. Haar hele wereld staat in no-time op de kop, niets is wat ze dacht dat het was. Niets is wat het lijkt. Het lijkt wel alsof alles en iedereen om haar heen te maken krijgt met dood en verderf. Het verhaal draait om verdriet, bedrog, vertrouwen, ongeloof, geheimen, geld en jaloezie. Pure menselijke emoties die worden uitvergroot door het gedrag en de reacties van de gekozen hoofdpersonages. Kleine wetenswaardigheden die zo op het oog niet relevant zijn blijken van essentieel belang en grote, aanwezige zaken blijken achteraf minder belangrijk. Je weet dus echt niet wat je moet verwachten. Al heel snel ontwikkelt er zich oftewel sympathie voor of antipathie tegen bepaalde personen en is de onderliggende spanningsopbouw een feit. Heel subtiel dienen de eerste vraagtekens zich al aan en heb je zo een vermoeden. Vervolgens moet je weer bijstellen want de verhaallijn neemt een wending waardoor je optie afvalt, of toch niet?

De spanning in “Droombeeld” zit vooral in het ‘niet weten’. Je blijft lang in het ongewisse en krijgt de neiging om Maartje te hulp te schieten. Soms is dit hoofdpersonage gevoelsmatig wel een beetje té bleu en staat haar handelen niet altijd haaks op haar denken. Haar bij de schouders pakken en een keer flink door elkaar rammelen kan bij een fictief personage helaas niet. Verklaring daarvoor is dat de emoties waarmee ze te maken krijgt hiervoor verantwoordelijk zijn, voor het leesplezier en de verhaallijn maakt het verder niets uit. Bij vriendin Anouk en Sep zijn na het lezen van het verhaal nog wel wat vragen onbeantwoord gebleven. Daar is niet alles op z’n plek gevallen. De auteur heeft ervoor gekozen om vanaf het begin de rollen duidelijk neer te zetten en hoofdstukken vanuit het perspectief van een bepaald personage te brengen. Dat brengt duidelijkheid en zorgt voor een vlot verhaal.

Het is elke keer weer verbazingwekkend hoe eenvoudig Loes den Hollander de, vaak toch wel herkenbare, personages bij je introduceert en eigen maakt. Je identificeert je heel snel met hen en daardoor zit je meteen in het verhaal. Met eenvoudig taalgebruik, lekker lopende zinnen en dialogen pakt ze je als lezer vast. Het verhaal is laagdrempelig en zonder valse pretenties. Al kun je dat van bepaalde personages niet zeggen. Heel bijzonder is dat je geregeld denkt ‘zou dat nou écht zo zijn? en het je de nodige kriebels bezorgt. Vooral dat laatste wordt versterkt omdat er tussen de hoofdstukken zes momenten zijn vanuit een ander, vooralsnog onbekend, perspectief. De manier waarop dat is gedaan is beklemmend en met vlagen zelfs akelig opdringerig. De auteur heeft deze momenten perfect in het verhaal toegepast en doordat er diverse personen zijn die hiervoor verantwoordelijk zouden kunnen zijn is het lang gissen. De plot is tot bijna op het einde onvoorspelbaar en dat is altijd leuk. Niets zo lekker als een boek dat je uitdaagt mee te denken (en dan volledig verkeerd te zitten). “Droombeeld” leest lekker weg en je hebt het zo uit, maar ja dat ‘probleem’ doet zich voor bij alle boeken van Loes den Hollander.

4,5 ster

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Patrice van Trigt

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.