Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een fijne YA

Patrice van Trigt 03 augustus 2017
Libby en Jack zitten op dezelfde middelbare school maar kennen elkaar nog niet echt. Geen wonder ook want Libby is tijdelijk afwezig geweest en Jack is vooral bezig met populair zijn en heeft niet echt oog voor zijn omgeving. Voor Libby is het niet alleen een feit dat ze nieuw is op school maar ook haar verschijning trekt nogal wat bekijks. Ze heeft morbide obesitas en daardoor al veel meegemaakt. Maar ook los daarvan heeft het jonge meisje al heel wat doorstaan samen met haar vader. Ze heeft er dan ook echt naar uitgekeken om weer naar school te gaan en vindt het dan ook behoorlijk spannend. De eerste kennismaking met Jack liegt er niet om maar hij ziet al snel zijn fout in en wil het rechtzetten. Hij ziet de persoon achter het gewicht en de twee krijgen, een beetje voorspelbaar, op den duur een intensieve band. Ze ontdekken vanaf dan samen hoe het is om door de massa beoordeeld te worden en hoe ongemakkelijk dat voelt. Maar samen staan ze sterk en zijn ze minder alleen dan ze tot dan hadden gedacht.


Zowel Jack als Libby hebben moeite met zich openstellen voor anderen en beschermen hun gevoelens en geheimen. De auteur heeft voor de ‘normale’ puber/tienerzaken gekozen maar zeker ook voor een behoorlijke bagage bij beide jongelui. In tegenstelling tot ‘Waar het licht is’ neemt dat in dit verhaal soms wel onrealistische vormen aan. Werkelijk alles wat je bedacht kunt krijgen aan tegenspoed komt wel op hun pad, echtscheiding, ziekte, social media en pesten, stigmatisering en vooroordelen te over. Het jammere is dat die zaken het mooie persoonlijke verhaal een beetje overdonderen. Want het verhaal van zowel Jack als Libby is in de basis heel mooi en kwetsbaar. Ze ontdekken voor het eerst hun gevoelens voor een ander, moeten beslissingen nemen die niet altijd leeftijd-eigen (zouden moeten) zijn. De druk van hun omgeving, de sociale contacten en het in eerste instantie ophouden van een imago liggen met momenten ook behoorlijk in de weg. En die onderwerpen zijn op zich al genoeg en ook aannemelijk.

De auteur heeft ondanks dat gelukkig de ruimte gevonden om Libby en Jack goed neer te zetten en de karakters mooi weer te geven. Twee adolescenten, zo op het oog betrekkelijk normaal, die door ongewone omstandigheden op elkaars pad komen en hun ware ik ontdekken. En dat is wel weer heel mooi en hoort bij de ontwikkeling van die leeftijdsgroep. Vriendschap en vertrouwen zijn op die leeftijd, we praten over 16-17 jaar, tenslotte heel kwetsbaar. Daar heeft Niven echt wel zorgvuldig aandacht aan besteed en intensiveert het verhaal daardoor. De problemen zijn met vlagen heftig en hun reactie daarop, met hun emoties en relativeringsvermogen vaak nog volop in ontwikkeling, ook weer vertederend. De flashbacks van zowel Jack als Libby geven een goed beeld van hun persoonlijke omstandigheden en verklaren veel als het aankomt op hun handelen en denken in het nu.

Boodschap van dit verhaal is vooral: durf te dromen en deze uit te spreken, stap uit je comfortzone en ben vooral jezelf. Gemakkelijk gezegd natuurlijk want op deze leeftijd is dat allesbehalve gemakkelijk. Jezelf kwetsbaar opstellen is tenslotte ook weer eng en het ontbreekt vaak aan zelfvertrouwen op die leeftijd. Toch zal dit verhaal veel lezers aanspreken en dat is ook wel terecht. Het is goed en laagdrempelig geschreven, er is sprake van mooie dialogen en helder weergegeven emoties die voor vast ook voor velen herkenbaar kunnen zijn. Dit is een goede young adult zonder kinderachtig te zijn. De vertaling is daarin ook essentieel en dat heeft goed uitgepakt.

‘Op mijn schouders’ is een typisch verhaal van twee eenzame en verloren jonge mensen die elkaar vinden. Daarin is dit boek zeker niet uniek. Niven onderscheidt zich wel met de persoonlijke thema’s zoals de aandoening van Jack en het extreme overgewicht van Libby te combineren. Maar het vraagt van de lezer wel wat voorstellingsvermogen al het andere daar ook nog eens bij te nemen. Niettemin is dit boek mooi en integer geschreven dat zeker bij de lezers vanaf 14-15 jaar in de smaak zal vallen. Vooral het herkenbare aan onzekerheid en het leren vertrouwen op je eigen oordeel, het gedrag van anderen en het gevaar van social media zullen aanspreken, dat deed het bij mij wel.

Ik geef ‘Op mijn schouders’ graag drie sterren. Het is een fijn boek om te lezen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Patrice van Trigt