Bont verhaal met mooie verhaallijn.

In een voormalig kerkgebouw woont het bijzonder samengestelde gezin Voss. Vader Barnaby woont met zijn vrouw, kinderen Utah, Honor, Merit en Moby en twee onverwachte logees onder in een en hetzelfde huis. In het souterrain woont de moeder van de oudste drie kinderen en tevens Barnaby’s ex-vrouw Victoria. Ze hebben zo hun eigen unieke manier van leven maar zoals in ieder gezin heeft ook de familie Voss te maken met de nodige spanningen, turbulentie en zorgen. Het lijkt wel alsof iedereen de essentie van het gezinsleven uit het oog is verloren.

Merit is 17 en de helft van een eeneiige tweeling. Behalve dat ze dezelfde uiterlijke kenmerken deelt met zus Honor hebben ze zo op het oog niets met elkaar gemeen. Honor lijkt alles aan te komen waaien en houdt er volgens Merit wat macabere ideeën op na. Merit zelf zit totaal niet lekker in haar vel en troost zich na iedere (liefdes)teleurstelling op een wel heel bijzondere manier. Ze heeft zich de gewoonte aangeleerd om zichzelf een trofee als troostprijs te schenken en ze heeft er inmiddels al heel wat op haar kamer staan. Merit is boos, teleurgesteld en haar zelfbeeld is totaal vertroebeld. Wanneer ze in een antiekwinkel eindelijk die ene troost-trofee kan kopen waarvoor ze heeft gespaard ontmoet ze de duistere Sagan. Het is een intense ontmoeting en er is sprake van vuurwerk. Maar net als met echt vuurwerk dooft dat geknetter snel, want Sagan blijkt de onbekende vriend van Honor te zijn.

Maak kennis met de uitzonderlijke familie Voss. De titel van het boek zegt het al, uitzonderlijk. Colleen Hoover heeft met dit verhaal een bonte verzameling aan personages in een verhaal samengebracht. Er gebeurt dan ook heel veel. Behalve de bijzondere gezinssamenstelling is er ook aandacht voor alle hoofdpersonages. Voor de ene wat meer dan voor de andere maar ze komen allemaal aan bod. Hoover brengt ze op een heel menselijke manier, soms met een knipoog want het is niet allemaal kommer en kwel, sterker nog; er is eigenlijk altijd wel sprake van een grappige ondertoon. Hoe ernstig de situatie ook is, de abnormaliteit van het gezin of een situatie zorgt ervoor dat het niet te zwaar wordt.

De spanningen tussen Merit, Honor en Sagan is continu aanwezig en het is niet altijd duidelijk hoe het zit tussen die drie. Hoover speelt dat heel handig uit. Tussen de drie oudste kinderen, vader, moeder en stiefmoeder loopt het ook niet lekker, de interacties worden dusdanig neergezet dat ze zowel triest als te begrijpen zijn. De gezinsdynamiek is volledig uit balans en Merit voelt zich ondanks de grootte van het gezin eenzamer dan ooit. Maar daarin is zij niet alleen.

Uitzonderlijk is een roman maar ook een Young adult. Het verhaal is voor alle leeftijden geschikt. Hoover schrijft vlot, de dialogen zijn met vlagen pittig maar goed te volgen, Hoover heeft geen poespas nodig om een punt te maken en dat leest lekker. Maar ze heeft ook een groot gevoel voor humor, dat blijkt ook wel. De gebeurtenissen in het verhaal zorgen gaandeweg dat er een situatie ontstaat waarin een stukje zelfreflectie, interventie, tolerantie en openheid wonderen afdwingt, zelfs bij de familie Voss. Een pittig onderwerp zoals bijvoorbeeld depressie neigt al gauw te zwaar te worden maar hier is de balans prima.

Uitzonderlijk is een verhaal dat je doet lachen en een brok in de keel bezorgt maar het mist helaas vooral bij Sagan en de ouders échte diepgang.
Ondanks dat het verhaal me niet meteen bij de kladden pakte en het meer diepgang kon gebruiken is het wel een indringend boek over een gezin dat zich staande probeert te houden onder uitzonderlijke omstandigheden. Een familieverhaal waarin een bijzondere, bonte verzameling van personages hun rol met verve vervult en het is door hen dat dit Uitzonderlijk 3,5 dikke sterren verdient.