Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Smaakt naar meer, graag!!

Patrice van Trigt 03 november 2018
Ondanks dat ze acht weken geleden zelf moeder is geworden van dochter Ella voelt het niet als een roze wolk voor Anna. Al meer dan een jaar wordt ze achtervolgd door nachtmerries die alles te maken hebben met de plotselinge dood van haar ouders. Haar vader pleegde zelfmoord en nog geen zeven maanden later stapte ook haar moeder uit het leven, op exact dezelfde wijze als haar man. Althans, zo luidt het officiële politieverslag. Anna mist haar ouders vreselijk en had professionele hulp nodig om staande te blijven bij dit enorme verlies en kan het allemaal niet plaatsen. Dat ze beide zelfmoord zouden hebben gepleegd en van de hoge klif op Beachy Head zijn gesprongen, past niet bij het beeld dat zij van haar ouders had.

Het is precies een jaar geleden dat haar moeder overleed wanneer Anna een merkwaardige verjaardagskaart ontvangt waardoor haar gevoel dat er iets niet klopt verder wordt aangewakkerd.

Valse hoop, de derde psychologische thriller van Clare Mackintosh, is weer totaal iets anders dan voorgangers Mea Culpa en Ik zie jou. Deze auteur blijkt in staat totaal vernieuwende situaties te schetsen en deze op een indringende wijze uit te bouwen tot een verhaal dat je amper kunt wegleggen. De sfeer in Valse hoop kruipt meteen onder je huid en zet zich vast in je systeem. Zoals ook in haar vorige boeken gebeuren er dingen die gevoelsmatig niet kloppen, maar je kunt niet uitleggen waarom dat is en hoe het dan wel zou moeten zijn. Ze houdt daarmee de gemoederen tijdens het lezen continu bezig en het wegleggen van het boek is dan ook een uitdaging op zich.

Anna neemt contact op met gepensioneerd rechercheur Murray. Hij draait baliediensten bij het lokale politiebureau en is geïntrigeerd door de hulpvraag van Anna. Hij besluit om eerst zelf uit te zoeken of de beweringen van Anna raakvlakken heeft met wat hij kan vinden over de dood van haar ouders. Murray ziet duidelijk de strijd die Anna voert en belooft zich in de zaak te verdiepen. Vanaf dat moment schiet het verhaal in een hogere versnelling en is de aanzet tot een aantal bijzonder akelige gebeurtenissen gegeven. De spanning in het verhaal loopt subtiel op. Mackintosh speelt met suggesties en zorgt dat je iedereen gaat wantrouwen die zich op Anna’s pad begeeft. En wonderlijk genoeg zit je elke keer fout.

Cursieve passages geven een uitleg aan wat er speelt. Wie achter deze gedachten zit, lijkt voor de hand te liggen. Richting de plot geeft Mackintosh daar nog eens een merkwaardige draai aan, oké…die zag ik niet aankomen. Het lijkt een trucje van deze auteur te zijn, net wanneer je denkt te weten hoe het zit (nadat je al een aantal keren je mening hebt gewijzigd), moet je wéér tot de conclusie komen dat ze je opnieuw op het verkeerde been heeft gezet. Ik hou daarvan. Het feit dat een auteur je uitdaagt mee te denken om je vervolgens eigenlijk voor aap te zetten, want ja je zat dus fout met je veronderstellingen, is mooi meegenomen in een thriller. Tel daarbij op dat Mackintosh bijzonder aangenaam schrijft, dat de vertaling goed is gedaan en dat je je snel identificeert met de personages en je hebt een pageturner te pakken. Valse hoop is zowel onheilspellend als doordrongen van angst. De beschermings-drang van een moeder voor haar kind is tastbaar. Het gevaar komt dichterbij en Anna heeft geen idee uit welke hoek ze dat kan verwachten en wie te vertrouwen. Intussen is de uiterst sympathieke Murray bezig Anna te helpen maar ook hij loopt tegen zijn grenzen en misleidingen aan. Iedereen is zo bezig zich staande te houden dat je ze zou willen waarschuwen voor het gevaar dat zich duidelijk aandient.

Het hele boek, de sfeerschetsen, de oplopende spanning en vooral de originele inslag van het verhaal maken Valse hoop opnieuw tot een absolute aanrader voor thrillerliefhebbers. Geen overdreven bloedige taferelen maar onderhuidse spanning zorgen dat je je het liefst zelf over Anna wilt ontfermen, een arm om haar heen wilt slaan en beschermen. Maar dát kan nou nét niet. En dus zit je de rit uit. Tot op het laatst weet Mackintosh je in spanning te houden, en dat doet ze goed!

Ondanks dat je even nodig hebt om het verhaal te pakken laat het je vervolgens niet meer los. Een vicieuze cirkel van leugens, teleurstelling, bedrog en woede maken Valse hoop tot een psychologische thriller van een grote klasse, zo lust ik er nog wel eentje (of twee, drie…) 4,5 dikke ster is dan ook wel op zijn plaats.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Patrice van Trigt