Een kijkje in het verleden

Hoe was Martin Servaz aan het begin van zijn indrukwekkende carrière? Voordat hij zich soms uitgeblust voelt en stiekem aan zijn pensioen denkt? In Weerzin krijgen we een goed beeld van de jonge Servaz en hoe hij in een van zijn eerste zaken te werk ging. We gaan terug naar 1993 waar auteur Erik Lang op het pad van Servaz komt. Niet omdat Servaz een fervent lezer is maar omdat een afschuwelijke moord de aandacht legt richting Lang. De zaak wordt nooit opgelost en de twee zusjes Alice en Amber verdwijnen nooit echt helemaal uit de gedachten van Servaz. In 2018 kruisen de paden van Lang en Servaz elkaar opnieuw, en ook nu is het de dood die hen samenbrengt. Ditmaal is het de vrouw van Lang die het slachtoffer is en de modus operandi kent overeenkomsten. Een aantal typerende omstandigheden bij de moord op Alice en Amber 25 jaar geleden zijn ook nu van toepassing, Servaz gelooft niet in toeval en zijn opgekropte frustratie komt weer naar boven. Het zal toch niet weer zo zijn dat hij hier geen dader kan opsporen?

Weerzin is de vijfde thriller in de steengoede reeks met Martin Servaz in de hoofdrol. Het vorige deel Schemering heb ik met vijf sterren beoordeeld, dat boek was ontzettend goed. De lat voor Weerzin lag dan ook hoog. Na vijf delen te hebben gelezen kan ik wel zeggen dat de schrijfstijl van Minier me bekend voorkomt, een beetje ‘eigen’ voelt. De manier waarop hij een verhaal opbouwt, tot in de finesse uitwerkt en met een bizar plot afsluit is elke keer weer een lust voor het (lezers)oog. Het verhaal in Weerzin steekt goed in elkaar. De details zijn consequent doorgevoerd, de welbekende sfeerschetsen en typische personages zorgen dat je al snel in het verhaal zit en je het boek moeilijk kunt wegleggen. Toch is er met Weerzin iets anders aan de hand. Waar het in de vorige vier delen niet geforceerd of gekunsteld aanvoelde was dat nu wel. Minier laat een kant zien die ik niet eerder bij hem heb ontdekt. Hij dwingt toevalligheden af om het verhaal te laten kloppen maar bereikt daar, voor mij dan toch, het averechtse effect mee.

Is Weerzin spannend? Jazeker! Actueel is het ook. Maar het haalt het niet bij de voorgangers. Servaz blijft de unieke personage wie hij is, de omgeving is levendig beschreven en de zaak waarmee hij te maken krijgt leest lekker weg en kent akelige momenten. De verhaallijnen komen mooi bij elkaar maar Minier had daar iets meer ruimte moeten nemen zodat het vloeiender zou verlopen. Ook het onuitstaanbare narcistische karakter van Lang had nog zoveel sterker geprofileerd kunnen worden, een dergelijk iemand biedt zoveel potentie om het verhaal zwaarder aan te zetten. Die man trekt alle aandacht naar zich toe en zou verdacht kunnen zijn met iedere ademteug die hij neemt. Je hebt meteen een hekel aan hem. Een ideale personage voor in een bloedstollende thriller dus.


Weerzin zou op zich als standalone te lezen zijn maar ik zou het niet adviseren. Ten eerste omdat Servaz iemand is die je meteen in je hart sluit vanwege alles dat hij meemaakt en opoffert om te doen waarin hij gelooft. Behalve politieman is hij ook maar mens en dat maakt hem op een bepaalde manier ook kwetsbaar en te begrijpen. Zijn frustratie over de zaak met Alice en Amber kun je je dan ook helemaal voorstellen. Dat hij nu met deze nieuwe moord de perken te buiten gaat is alleen maar menselijk. Minier pakt dat bijzonder goed op en zet dus geen geijkte superheld neer, gelukkig maar want Servaz leent zich daar totaal niet voor. Hij is wie hij is, een typisch geval van ‘what you see is what you get’.

Begin bij Een kille rilling en lees zo mee met alles dat Martin Servaz op zijn bord krijgt. Weerzin is dan misschien het minst sterke boek van de vijf maar geeft toch weer inzichten en uitleg over wie hij is en waarom hij doet wat hij doet. Daarbij is het verhaal rondom de moorden in de basis gewoon goed, het intrigeert en leest lekker weg. Het enige minpunt in mijn mening is dus de manier waarop het verhaal is afgerond. Een belangrijk aspect aan een verhaal dat dit keer iets minder goed aanvoelt dan bij zijn andere boeken.

Daarom voor Weerzin drie sterren, en dat staat voor een meer dan fijn boek en niet te missen in de reeks. Het is alleen niet het beste tot nu toe. Hopelijk blaast deel zes me weer uit mijn stoel.