Schrijnend verhaal

Wat een knalfeest had moeten worden voor de vijftigste verjaardag van Guido, loopt uit op een drama. Op een onbewaakt moment wordt een jonge vrouw aangevallen en krijgt ze een plens koude vloeistof over zich heen. Het slachtoffer is Cara, dochter van plastisch chirurg Daphne Den Hartog. Binnen de kortste keren staat ze figuurlijk in vuur en vlam en waant ze zich in een hel. Binnen een paar seconden is haar jonge leven volledig verwoest. Al snel is duidelijk hoe groot deze ramp is en Cara leeft vanaf dat moment in een nachtmerrie. Haar moeder, Daphne, weet niet hoe ze hiermee moet omgaan en geeft verkeerde signalen af aan haar dochter. Cara kwijnt weg, voelt zich eenzaam en beseft heel goed dat alles voortaan anders zal zijn. Ze voldoet niet meer aan de norm, ze kan dit verdriet niet alleen dragen. Daphne zorgt voor psychische hulp en vraagt Kathleen Verlinden om haar dochter bij te staan.

Kathleen heeft buiten haar werk als psychologe ook zo haar sores. Haar relatie met Lucas zorgt voor onzekerheden en ze heeft nog wat onverwerkte zaken uit haar verleden waar ze mee aan de slag moet. Sinds haar moeder in de serviceflat woont is haar ouderlijk huis onbewoond en ook daar moet ze aan het werk. Tijdens het opruimen van de spullen komen er veel herinneringen boven, dingen die vroeger zijn gebeurd. En daar is nu ook nog eens de uitnodiging voor de reünie waar ze mee in haar maag zit. Qua werk gaat ze met Cara aan de slag maar wat ze ook doet, ze krijgt het onderbuikgevoel dat er ergens iets niet klopt, niet weg. Haar intuïtie geeft aan dat ze goed moet opletten.

"Zuur" is een verhaal dat uit drie delen bestaat. Elk hoofdstuk is geschreven met een van de hoofdpersonages als uitgangspunt. De hoofdstukken van Kathleen worden in de ik-vorm geschreven. Heden en verleden wisselen elkaar duidelijk per personage af. Door de keuze voor deze opzet krijgt de lezer voldoende inzicht in de karakters, de verhaallijn en leest het boek lekker snel. Het is zorgvuldig opgebouwd en in gemakkelijke taal geschreven. Het gekozen thema is daarbij ook nog eens erg fascinerend. Maar......in dit vijfde boek met Kathleen Verlinden valt iets merkwaardigs op wat niet eerder opviel in de boeken van Feliers. Er is veel sprake van herhaling, zowel in de dialogen als in de sfeerschetsen. Een aantal keren dat Cara in één hoofdstuk zegt dat ze er doorheen zit, eenzaam is, dit leven niet meer ziet zitten is dat echt overbodig. Je snapt het op een gegeven moment als lezer echt wel. Het doet aan als paginavulling en het verhaal wordt daardoor onnodig langdradig, heel jammer want het verhaal kan zoveel beter. De personages Daphne en Kathleen zijn echter goed neergezet. Vooral Daphne is een sterke en intrigerende persoonlijkheid die wel het een en ander doet verwachten. Over Kathleen komen we weer wat meer te weten maar haar verhaallijn eindigt 'open' en dus is het wachten op een volgend boek wat haar aangaat.

Complimenten voor de prachtige cover! De kleuren zijn prachtig, de foto is veelbetekenend. Echt een opvallende keuze die goed zal vallen bij lezers, een aandachtstrekker, absoluut. Onvermijdelijk moeten ook de vele fouten ter sprake worden gebracht. Zowel tikfouten als grammaticale missers, de interpunctie (gebruik van komma's) was inconsequent toegepast. Heel raar omdat dit niet het geval was in de eerder verschenen boeken van Feliers. Dit verhaal is in de basis gewoon goed. Het lijkt erop dat de redactie hier toch steken heeft laten vallen. Ook was de spanningsboog ver te zoeken, ondanks dat er voldoende mogelijkheden waren en de aanzet er wel was. Door het soms kinderlijk taalgebruik, bijvoorbeeld bij de bijna achttienjarige Cara, verliest het verhaal soms aan geloofwaardigheid. Er zijn dus wel een paar kritische noten. En het is oprecht jammer want 'Zuur' heeft in principe alle ingrediënten om een goede thriller te zijn. Feliers heeft in het verleden ook aangetoond dat absoluut in zich te hebben met bijvoorbeeld ´Verleid me´. Met ´Zuur´ komt het op de een of andere manier niet uit de verf. Maar eerlijk is eerlijk, tóch wil je weten hoe het verhaal afloopt, wat er staat te gebeuren. Je hoopt dat het uiteindelijk toch nog spannend wordt, want in haar vorige boeken was dat wel het geval. En er is nu eenmaal iets aan de stijl van Feliers dat je doet doorlezen. En dat wil ook wel wat zeggen.

Drie krappe sterren voor 'Zuur'.