Beter als het vorige boek

Op het vorige boek heb ik nogal wat kritiek gehad: net alsof het boek door 2 schrijvers is geschreven, een boek met een duidelijk zichtbare breuklijn.

Dit boek is beduidend beter. Hier zien we de echte Dan Brown. Het is als een pakkend verhaal geschreven. Doordacht, to the point, lekker lopend. Je wordt als het ware in het boek gezogen, leeft mee met de hoofdpersonen: Prof. Langdon en de toekomstige koningin van Spanje. Je kunt als het ware in de huid van Langdon kruipen en door de detailleerde beschrijvingen van feiten en omstandigheden sta je ten opzichte van Langdon niet met 1 nul achter. Doordat Dan Brown een formule hanteert waarbij er een gelijkwaardig niveau tussen Langdon en de lezer is, is het elke keer weer een bijzondere ervaring om een boek van hem te lezen. Dit neemt niet weg dat door het gebruik van het Spaans en Catelaans in zijn tekst die achterstand er wel is. Niet iedereen is Spanje geweest en heeft kennis kunnen maken met de taal. Een goed schrijver had er voor gezorgd dat er een voetnoot met een vertaling was. Bij het prijsniveau van het boek had ik dit wel verwacht.

Het boek is voor mensen met een hersenbeschadiging een uitkomst, omdat de schrijver je helemaal aan de hand meeneemt en je voorstellingsvermogen door de gedetailleerdheid beeldend gevormd wordt. Een aanrader om de synapsen weer de juiste schakelingen te laten maken. De winst zit hem voor deze doelgroep in het feit dat zij een aantal inschattingen kunnen maken van hoe het boek zich ontwikkeld. Met andere woorden dat het boek een deel van een beschadigd vermogen van niet goedwerkende synapsen kan herstellen. 1 goede schakeling betekent voor iemand met een hersenbeschadiging erg veel.

Dan Brown heeft dit keer een pakkend boek over religie en wetenschap gestalte te weten geven in een periode voorafgaande aan het koningschap van de nieuwe Koning van Spanje, waarbij de rol van de traditionele kerkelijke verhouding in de geschiedenis Spanje het middelpunt vormen. Ik weet te weinig van de ontwikkelingen binnen het Spaanse Koningshuis om te beoordelen of Dan Brown's visie over de nieuwe koning van Spanje realistisch wordt weeggeven.

Ik kan niet ontkennen dat voor de mensen die geen hersenbeschadiging hebben, het een herhalend kunstje met een ander thema is. Eigenlijk verwacht ik dat gedetailleerdheid een ander doel heeft, namelijk het bevorderen van een zo dicht mogelijk bij het boek verfilmd digitaal kijkplezier, waarbij snelheid en details de kijker "duizelig" moeten maken.

Kortom Dan Brown en zijn team geven nog niet 1, 2, 3 hun schrijversformule prijs. Omdat de ontraadselen moet je een schrijversdetective zijn.

Er zit meer in, dan je op eerste gezicht ziet. Ik kijk dan ook uit naar een documentaire over hoe zijn werk tot stand komt.