Niet erg spannend qua stijl en opbouw

Gaming and living in the virtual reality. Het verhaal - de zoektocht, een alles overheersende opdracht - is volledig in de ik-vorm geschreven. In een chronologisch logische volgorde. Niet erg spannend qua stijl, en opbouw. Een good guys bad guys plot, met een klassiek happy end dat je al vanaf de eerste hoofdstukken voelt aankomen.

Voorop gesteld. Het is niet mijn genre. Niet mijn wereld. Dat betekent niet dat ik dingen niet herken. Mijn zoon is ook zo’n geek (?) als de tiener Wade. Als je er voor pleit, zoals op het eind van het verhaal, naast het gamen vooral ook een echt leven te leiden met echte vrienden, had je er beter aan gedaan een verhaal over avonturen met vrienden te schrijven, in tegenstelling tot deze solistische vertelling in de eerste persoonsvorm.