Niet jubelend

De geheime vrouw is het debuut van Gill Paul.

Het boek neemt je mee terug naar de beginjaren van de vorige eeuw toen de laatste tsarenfamilie de Romanovs Rusland nog bestierden. Hoofdpersoon is Dmitri. Een jonge soldaat die verliefd wordt op één van de dochters van de tsaar, Tatiana. De liefde is wederzijds, maar de relatie moet vanwege hun komaf strikt geheim worden gehouden. Wie de geschiedenis van de Romanovs kent weet dat het niet goed afloopt met hen. Dmitri gaat gebroken naar Duitsland en ontmoet daar Rosa. Hij houdt van haar, maar zij voelt dat Tatiana een grotere plek in Dmitri’s hart heeft dan zij. Dmitri, ondertussen een gevierd schrijver, kan Tatiana inderdaad niet vergeten en blijft zich jarenlang afvragen wat er met haar is gebeurd.

Naast het verhaal over Dmitri gaat De geheime vrouw ook over Kitty. Dit verhaal speelt zich af in het heden. Kitty vlucht halsoverkop naar de Verenigde Staten als ze erachter komt dat ze door haar man Tom wordt bedrogen. Kort daarvoor heeft Kitty van haar overgrootvader een huisje geërfd waar Kitty dan ook naar toe gaat. Tijdens haar verblijf in het huisje heeft Kitty tijd om na te denken over haar relatie maar ook om erachter te komen wie haar overgrootvader eigenlijk was.

Het verhaal gaat grotendeels over Dmitri. Zo af en toe wordt er een hoofdstuk aan Kitty gewijd. Wel is vrij snel duidelijk wat Kitty en Dmitri bindt. Het verhaal over Dmitri, de Romanovs en het Rusland aan het begin van de 20ste eeuw vond ik zelf interessanter dan het verhaal over Kitty. Dat haar personage en hetgeen zij beleeft geen diepgang kent in het boek vond ik niet heel storend.

Het verhaal vond ik zo af en toe wel wat langdradig. Het had wat mij betreft minder uitgebreid vertelt mogen worden. Desalniettemin is het een boeiend verhaal wat Gill Paul zeer beeldend heeft beschreven, alsof je er zelf bij bent.

Het verhaal vond ik niet heel uniek. Hoewel het zich in een andere tijd afspeelt, vond ik De geheime vrouw toch ook wel wat weg hebben van De wintertuin van Kristin Hannah. Ik moest in ieder geval tijdens het lezen vaak aan dit verhaal denken.

Ik heb De geheime vrouw als luisterboek beluisterd. Het verhaal wordt voorgelezen door Dieuwertje Blok. Omdat het grotendeels over Dmitri gaat en ook vanuit hem bezien wordt verteld, had het wat mij betreft meer voor de hand gelegen als het verhaal door een man was voorgelezen. Nog beter zou het zijn geweest als het afwisselend door een man en door een vrouw was voorgelezen.

Al met al vond ik De geheime vrouw geen slecht verhaal, maar echt jubelend ben ik ook niet. Meer dan drie sterren krijgt het van mij daarom niet.