Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

rauw, hard, heftig, zwart boek. Een eigenwijze en eigentijdse CULT roman.

In 63 hoofdstukken neemt Spit je mee in het leven van Eva. Een leven dat diep getekend is door haar jeugd en haar vrienden, haar geboortedorp en haar afkomst.
Ieder hoofdstuk kan je bijna beschouwen als een verhaal op zich. En alle samen vormen een mooi geheel.
Het verhaal speelt zich enerzijds in het heden af en anderzijds in 2002. En daarnaast zijn er nog hoofstukken met losse herinneringen en gebeurtenissen. Dit geeft een zeer mooie en aparte dynamiek aan het verhaal.
Wat me opviel bij de inhoudstabel op het einde van het E-book, zijn de titels van de hoofdstukken. Indien het om een hoofdstuk in het heden gaat, staat het uur in de titel, voor een hoofdstuk dat zich afspeelt in 2002, wordt de datum vermeld, wanneer het een hoofdstuk is dat een losse herinnering beschrijft, bestaat de titel uit een los woord. Op deze manier krijg je als lezer bij het begin van ieder hoofdstuk een mooie tijdsaanduiding enerzijds, anderzijds geeft het een idee over de tijdsspanne waarin het verhaal zich afspeelt. Het verhaal behandelt een tijdsspanne van 11 uur in het heden en een dikke maand in 2002.
Het verhaal kruipt traag vooruit, maar Spit weet je toch steeds opnieuw te strikken om vol nieuwsgierigheid verder te lezen.
Ze speelt met emoties, flashbacks, ze choqueert, ze tovert een glimlach op je lippen, ze weet je te boeien met haar beeldende schrijfstijl.
‘Ik schilde een aardappel, sneed er de geweien af, die in het zonlicht waren gaan groeien’
In het begin lijkt alles zeer luchtig, een zorgeloos verhaal over Eva en haar vrienden. Maar niets is minder waar, stap voor stap wordt het verhaal ruwer, harder, meedogenlozer. Voor je het weet zit je er als lezer middenin.
En dan het einde, bikkelhard. Het heeft een paar dagen nagezinderd.
Niets in het boek is zonder reden, de kleur van de cover, de drie tijdslijnen die magistraal met elkaar verweven worden, vragen die Eva zich in het heden stelt, hebben hun oorsprong in het verleden. Zelfs de traagheid van het boek, het tempo van een smeltend ijsblok in december.

‘De tijd die een katoenen lapje stof met lichtblauw geborduurd randje, maatje small, zou kosten om in de natuur te verdwijnen, schatte ik ergens tussen die van een krant en een bananenschil – minstens een maand, hoogstens 3 jaar, afhankelijk van de weersomstandigheden’

Qua genre en thematiek leunt het boek zeer sterk aan bij ‘Wij’ van Elvis Peeters en ‘De helaasheid der dingen’ van Dimitri Verhulst. Maar met haar eigen schrijfstijl en de mooie opbouw van haar boek, heeft Spit er een eigen pareltje van gemaakt.
‘Het Smelt’ is een rauw, hard, heftig, zwart boek. Een eigenwijze en eigentijdse CULT roman.

Peggy Van Aert - Recensente De Perfecte Buren

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Peggy BooksWithBooks