niet zo vurig en exposief als de titel doet vermoeden.

Het huwelijk van Sara en Karel staat op springen. Ze zijn op elkaar uitgekeken. Wanneer Sara dan de stap neemt om alleen te gaan wonen, ervaart ze wat vermoedelijk vele anderen ervaren in een analoge situatie. Ze komt er helemaal alleen voor te staan. Het lijkt wel alsof ze als het ware verstoten wordt door de maatschappij.
Het boek begint veelbelovend met een thema dat waarschijnlijk zeer herkenbaar is voor velen.
Als lezer word je meegenomen in de leefwereld van Sara. Je beleeft alles vanuit haar oogpunt en je leeft mee met haar gevoelens en emoties.
Maar jammer genoeg blijft de beschrijving van Sara haar gevoelens en van wat ze meemaakt, zeer oppervlakkig. Je voelt tijdens het lezen dat er veel meer in had kunnen zitten.
Dikwijls is het niet meer dan een zakelijke, redelijk afstandelijke beschrijving van gebeurtenissen.
Daarbij komt ook nog dat er iets te veel seksscènes aan bod komen. Deze lijken soms als het ware uit het niets te komen. Hierdoor komen ze ook redelijk ongeloofwaardig over. Naarmate het verhaal vordert, wordt de reden van deze scènes wel duidelijk, maar toch blijf ik ze als een storend, te overheersend element ervaren. Ze hadden meer op een geloofwaardigere manier in het verhaal geïntegreerd moeten worden.
In de tweede helft van het boek, gaar Sara op retraite, in de hoop zo haar leven weer op rails te krijgen.
Ze neemt deel aan een groepsreis onder leiding van een gerenommeerde goeroe, aan de voet van de vulkaan, Stromboli.
Helaas is dit deel van het verhaal zeer langdradig en saai. Er wordt zeer veel aandacht besteed aan de Yoga en groepssessies, waardoor het verhaal zeer traag vooruit gaat. Ook hier ontbreekt diepgang en betrokkenheid.
Een aantal keer lijkt de goeroe, in het belang van het verhaal, op een zeer vreemde manier? over informatie en gegevens te beschikken. Dit maakt het allemaal nogal ongeloofwaardig en vergezocht.
Sterk doorheen het verhaal, waren de columns van Karel. Dit was een heel mooi en sterk element is het boek. Hierin kwamen wel de emoties en de diepgang naar voren die dooreen de rest van het boek ontbraken.
‘Stromboli’ is een boek dat een aantal zeer emotionele thema’s aansnijdt.
Hoewel Saskia Noort een zeer vlotte zinsbouw hanteert, ontbreekt het verhaal vaart en diepgang.
Mijn verwachting waren hooggespannen na het lezen van de achterflap. Maar het verhaal is jammer genoeg niet zo vurig en exposief als de titel doet vermoeden.
Zowel het verhaal als de personages missen karakter en diepgang.