Het moest..denk ik

Kort voor “Klimaat-Fictie”. Wordt genoemd als zijnde een dystopische roman. Dat klopt, in die zin dat van Dis een nabije toekomst (2030) in Nederland schetst aan de hand van Jákob, een 84-jarige Nederlander, Hongaar van geboorte die na de Hongaarse opstand (1956, weet je nog?) Door zijn ouders mee werd genomen naar Nederland. Lang ging het hem goed, maar nu is hij oud, zijn lieve vrouw Agnes overleed en hij woont alleen aan de rand van de IJssel. Vlakbij bevindt zich “de Kuil”, een woongemeenschap van mensen “van minder allooi”, meest vluchtelingen en immigranten uit alle delen van de wereld. Nederland is een republiek en wordt geregeerd door een in zijn manier van doen en uiten erg op Donald Trump lijkende heer. Dan slaat een storm toe, een orkaan zelfs, die veroorzaakt is door de klimaatverandering en Nederland zwaar treft. Jákob raakt met zijn buurtgenoten afgesloten van de buitenwereld, terwijl de Trump-achtige luid verkondigt dat hij alles in de hand heeft, er niet zoveel aan de hand is en meer van dergelijke (voor mij en mijn tijdgenoten) bekende dooddoeners en leugens. Jákob vertelt het verhaal van zijn leven en geeft een kijkje in het leven van “Kuilbewoners”. Hij hoopte nog een boek achter te laten waarin zijn leven en de ontwikkelingen in Nederland en de wereld beschreven staan.... maar....
Niet héél sterk, dit boekje. Blijft oppervlakkig. Soort doemscenario met wat poëtische erupties. Nee, ik denk dat van Dis dìt soort werk aan anderen moet overlaten.