Hoe een antiheld, een varken en een beeldschone journaliste de strijd aangaan met de (truffel) maffia!

Het boek begint met een erg korte proloog, waar de geboorte van een kind in de wijngaard wordt beschreven.

In hoofdstuk één maken we dan kennis met de hoofdfiguren van het boek, nl. Gargouille de wijnboer, Janty: antiheld en druivenfluisteraar en Bellefleur het truffelvarken. Later in het boek komt Le Figaro-journaliste Leonie Fougard, die we kennen uit zijn eerdere boeken, op de proppen.
Janty is een man van weinig woorden die werk krijgt op de wijngaard van Gargouille. Hij is een meester in het snoeien van de wijnranken en door zijn speciale gave voelt hij de energie door hun wortels stromen. Hij slaagt er in een verwaarloosd deel van de wijngaard opnieuw tot bloei te brengen, tot groot genoegen van de wijnboer. De persoon van Janty verklaart de titel van het boek: Druivenfluisteraar.

Wanneer Gargouille bezoek krijgt van Heloïse, zijn dating-partner, verandert er heel wat in de relatie tussen Janty, Gargouille en Bellefleur.
Heloïse bant Janty van haar tafel en besluit om Bellefleur naar de slachter te brengen omdat ze meer geld kost dan ze opbrengt.
Janty besluit daar een stokje voor te steken en die avond neemt hij Bellefleur op sleeptouw en te voet trekken ze de natuur in.
Onderweg probeert Janty Bellefleur te trainen als truffelvarken. Van dan af wordt het boek erg hilarisch en doet ook Leonie Fougard haar intrede.
Samen gaan ze op pad, komen terecht in Italië en binden met zijn drietjes de strijd aan tegen “de capo dei tutti capi…” Toto Pranzano, alias ‘De Slager’.

Het wordt een opeenvolging van bizarre, spannende, hilarische en dolkomische situaties.
Meer wil ik niet verklappen, want dit zou de pret en het leesplezier kunnen bederven.
Ilja Gort heeft me opnieuw aangenaam verrast met zijn boek.
De ingrediënten van dit hilarische boek zijn opnieuw humor, kolder, wijn, een of ander maatschappelijk en economisch probleem en een mooie beschrijving van een (wijn) streek.

Hij weet als geen ander de lezer te boeien, te onderhouden en iets diets te maken.
Zijn kennis van wijn, wijnbouw, de streek en de aangepaste gerechten etaleert hij met verve.
Zijn vlotte taalgebruik, zijn fijne beeldende schrijfstijl maken dat dit boek vlot leesbaar is en ook boeit van begin tot einde.
Als lezer voel je je een met het boek, een met het verhaal en zie je – althans ik toch – alles als een film voorbijrollen.
Ik heb erg genoten van dit boek en van de typische Gort-humor.

Eén ding heb ik uit dit boek toch geleerd, communicatie is een belangrijk iets. Introvert zijn is goed, maar af en toe moet je je toch uiten en kan je bezwarende en moeilijke situaties vermijden. Janty ondervindt dit méér dan eens en met de hulp van Leoni komt hij zijn terughoudendheid te boven.
Ik geef dit prachtige boek om zijn groot leesplezier, om zijn eenvoud, om zijn mooi en apart verhaal en voor dit op en top Ilja Gort-boek, heel erg graag 4 sterren.

Dank aan Uitgeverij Slurp en @recensentenindeboekenkast dat ik dit boek vooraf mocht lezen.