Op- en ondergang van een turfstekersfamilie

De auteur heeft een mooie historische schets gemaakt van Vlaanderen van 1325 tot 1432.
In het ‘vooraf’ geeft de auteur een historisch overzicht over de tijdsperiode waarin het boek zich uiteindelijk afspeelt. Deze vooraf is erg leerrijk en interessant en maakt dat je als lezer het boek en de feiten beter kan plaatsen en begrijpen. Tevens wordt hier al duidelijk hoe de verhoudingen tussen de maatschappelijke standen lagen.
De stamboom van de familie Vijd op de daarachter liggende pagina’s is een pluspunt om tijdens het lezen de familie en wie-is-wie beter te plaatsen.
Het boek is ingedeeld in twee delen.
In deel één volgen we Clais Vijd die zich van turfsteker opwerkte tot burchtvoogd in en rond Beveren.
In het tweede deel volgen we in Gent Joos Vijd, Clais’ zoon, tevens opdrachtgever van het schilderij “Het Lam Gods” van de gebroeders Van Eyck.
Jan Vijd, oudere broer van Clais Vijd werkt zich op, koopt gronden en komt in aanzien bij Lodewijk van Male en zet op deze manier voet aan grond bij de elite en wordt uiteindelijk burchtvoogd in Beveren
Dit geeft hem aanzien en ook macht. Recht spreken en af en toe een graantje meepikken, behoren tot de gewoonten.
Clais geeft zijn ogen de kost en wanneer Jan sterft volgt zijn broer als burchtvoogd op.
Het is steeds wandelen op een slappe koord om in aanzien te blijven en om zelf grond en aanzien te vergaren en te behouden. Met het strategische en economische inzicht van de Vijds, lukt het hen wonderwel aanzien te behouden en hun gronden en bezittingen uit te breiden.
Zij blijven de maatschappelijke ladder verder bestijgen.
Wanneer de familie uiteindelijk haar stek in Gent krijgt, is het boek erg aangenaam om lezen om de herkenbaarheid van de vele straatjes, stegen, pleinen en gebouwen. Het dagelijkse leven, het overleven in een bruisende stad, de handel en de scheepvaart in die periode worden mooi beschreven.
Joos, de laatste telg van de familie Vijd, bleef spijtig genoeg kinderloos. De familie was nogal vroom, en Joos en zijn vrouw Elisabeth wilden blijvend herinnerd worden en lieten daarom in de Sint-Janskerk - de huidige Sint-Baafskathedraal - een kapel oprichten en gaven tevens opdracht aan de Hubert Van Eyck om het monumentale schilderij “Het Lam Gods” te schilderen. Bij het overlijden van Hubert Van Eyck werkt Jan Van Eyck het schilderij af.
Joos was bevreesd om vergeten te worden, dit schilderij was zijn erfstuk, nalatenschap en sluitstuk van de familie Vijd.
-----------
In dit boek heeft de auteur een mooi beeld geschetst van het middeleeuwse leven in Beveren en in Gent.
De standen uit die tijd worden erg benadrukt. Waar je wieg stond was erg bepalend voor wie je was of mocht zijn. Je was ofwel iemand, ofwel behoorde je toe aan iemand en was dus niemand.
De auteur heeft het leven van de familie Vijd, hun opgang, hun drang naar macht en aanzien en uiteindelijk hun ondergang prachtig beschreven. Het was een familie die ondanks hun opmars en aanzien ook tegenslagen en verdriet kenden.
Het is een heerlijk boek waarin je verdwaald en waarin je je volledig kunt inleven.
Het harde labeur in de Beverse polders, veldslagen die tot de verbeelding spreken, het recht spreken, aanzien vergaren bij de elite en bij de gilden, etc…alles komt aan bod.
Hoewel de auteur meegeeft dat zijn werk geen historisch boek is, komt toch tot uiting dat het verhaal in de juiste context werd geplaatst en dat er over werd gewaakt dat alle historische feiten en data correct zijn.
De auteur heeft een vlotte, beschrijvende en beeldende schrijfstijl. Hij speelt met taal en weet goed emoties over te brengen.
Het boek leest erg vlot en is niettegenstaande de historische context nooit belerend.