Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Heerlijk verhaal met een boodschap!

Priscilla 25 augustus 2019
Het boek begint met een vraag die Angela aan Vivian stelt, ‘wat Vivian voor haar vader heeft betekent?’.

De rest van het verhaal is vervolgens een lange brief aan Angela waarvan in het begin niet duidelijk is wie deze vrouw is en waarom Vivian haar levensverhaal voor haar op papier zet.

Vivian is een jonge vrouw van 19 jaar die in de jaren 40 de kantjes eraf loopt op een kostschool en vervolgens door haar ouders naar haar tante Peg wordt gestuurd in New York, die daar een theater runt. Vivian wordt al snel opgenomen in het gezelschap, mede dankzij haar uitstekende vaardigheden achter de naaimachine en haar creativiteit.
Als een meisje dat nog nooit eerder in zo’n grote stad is geweest, wordt zij meegezogen in het stadsleven en het lang-leve-de-lol leven van de revuemeisjes uit het theater.

Als Vivian na een aantal maanden een drama veroorzaakt in New York, staat haar leven op zijn kop en leert zij zichzelf pas echt kennen.

In dit nieuwe verhaal van Elizabeth Gilbert zien we de groei die een jonge vrouw doormaakt naar een volwassen vrouw, en welk drama dit met zich meebrengt in de jaren 40 en 50.
Vivian is op de eerste plaats als 19 jarige zeer naïef en met vallen en opstaan leert zij in deze jaren wie zij werkelijk is en waar zij voor staat.

Ik vond het prachtig om over deze groei te mogen lezen en doordat Vivian haar verhaal heeft opgeschreven voel het alsof ze het alleen tegen jou heeft.
Dit is absoluut een zeer prettige ervaring.

De jaren 40 en 50 (evenals de jaren erna) worden door Elizabeth uitvoerig beschreven en wat ik heel bijzonder vond, is hoe deze tijd echt tot leven kwam vanaf het papier. Hoe alles er aan toe gaat en waar gebeurtenissen zich afspelen komt heel duidelijk naar voren. Het is alsof je er zelf bij bent.
Deze wijze van schrijven heb ik persoonlijk altijd een pluspunt gevonden aan de boeken van Elizabeth Gilbert.

Echter, kostte mij het wel enorm veel moeite om in het verhaal te komen. Ik denk dat ik zeker de eerste helft van het boek als saai kan bestempelen. Ik heb hier en daar gelachen maar het doel van het verhaal werd mij niet duidelijk en verder als een weergave van die jaren 40 en 50 kwam ik niet. Ik vond niet alle gebeurtenissen noemenswaardig en daarmee heeft de eerste helft van het boek zeker geen indruk op mij gemaakt.

De tweede helft van het boek heeft mij echter absoluut geraakt en heeft wat mij betreft de eerste helft meer dan goed gemaakt!
In de tweede helft zien we niet alleen Vivian door schade en schande volwassen worden, maar zien we ook wat de Tweede Wereldoorlog gedaan heeft met de mensen in die tijd. En precies dat, valt nu wel weer helemaal in mijn straatje.

Het verhaal van Vivian in die jaren, haar zelf ontdekking en ontplooiing en daarnaast de gebeurtenissen in de jaren van de oorlog en daarna, is wat mij betreft ontzettend goed overgekomen. Het was ontroerend en bevatte zeer goed uitgewerkte details.
Vooral in deze tweede helft is heel duidelijk wat Elizabeth aan achtergrond onderzoek heeft gedaan voor dit verhaal!
Het is mooi de beschrijvingen te lezen van de jaren die volgen waarin het verhaal zich afspeelt. Elizabeth heeft hierin bijzonder goed aandacht besteed aan details.

Dit verhaal is er een van verschillende thematieken die daarnaast samenhangen met normen en waarden uit de jaren 40 en 50. Het is geen feel good, maar meer een drama met een lach en een traan en een bijzondere boodschap die het verhaal je meegeeft.


Personages
Op de eerste plaats hebben we natuurlijk Vivian, het hoofdpersonage van dit verhaal. Een jonge vrouw die in de jaren 40 en 50 struggled met haar eigen identiteit. Opgegroeid volgens de vaste waarden en normen van die tijd in een klein dorp van de staat New York.
Voor haar gaat er een wereld open wanneer zij naar de stad vertrekt en in aanraking komt met diverse verleidingen die de stad rijk is. Ik vond Vivian in het eerste deel van het boek zo ontzettend naïef dat ik mij in eerste instantie aan haar ging ergeren.
Gaandeweg het verhaal leer je haar beter kennen en maak je ook haar groei naar volwassenheid mee wat meteen een ander licht werpt op haar persoonlijkheid. Ze is door schade en schande wijs geworden en wat ik heel mooi vond is dat dit het verhaal absoluut in perspectief plaatste. Mensen maken te allen tijde fouten en het is aan de persoon zelf hoe deze hiermee omgaat en wat hij/zij ervan leert. Mooi hoe deze “gewone” menselijke gebeurtenissen zijn opgeschreven door Elizabeth.

De twee personen die mij in dit verhaal het meeste hebben geraakt en zijn bijgebleven, zijn broer Walter en kennis Frank, waarvan de laatste pas later in het verhaal echt naar voren stapt.

Walter is een intelligente jonge man, een aantal jaar ouder dan Vivian en ondanks zijn goede scholing kiest hij er voor om in de oorlog zijn land te dienen. Vooral de laatste ontmoeting met zijn zus Vivian is mij heel erg bijgebleven omdat gezien de gebeurtenissen daarna, er nog zoveel ongezegd is gebleven. Dit heeft mij enorm ontroerd. Waarschijnlijk heeft dit er ook mee te maken dat het voor mij persoonlijk heel dicht bij kwam. Iets niet meer kunnen zeggen of uitpraten.

Frank doet bijna aan het einde zijn intrede in het verhaal en heeft ook een grote indruk op mij achtergelaten. Iets wat hij gezegd heeft tegen Vivian in het verleden, heeft haar deels gemaakt tot de persoon die zij nu is. Als zij elkaar na zoveel jaren wederom ontmoetten en er een bijzondere band tussen hen begint op te bouwen, is het alsof het verhaal eindelijk op zijn plaats valt. Frank was voor mij absoluut de ontbrekende factor in het eerste deel van het verhaal en hij heeft het slot meer dan goed gemaakt.


Conclusie
Alhoewel ik ook dit boek niet kan vergelijken met het succes dat ‘Eten, Bidden, Beminnen’ had, is het wel een verhaal dat mij, vooral in de laatste hoofdstukken, geraakt heeft.
Ondanks de drama en de diverse thema’s die dit boek rijk is, geeft het verhaal wat mij betreft een duidelijke boodschap mee.
“Laat je meevoeren met de veranderingen maar blijf te allen tijden jezelf.”

Daarnaast zijn ook de bijzondere vriendschappen in dit boek hartverwarmend en ben ik zeker blij aan het einde te weten wie Angela nu eigenlijk is.

Toch heb ik ook bij dit boek het gevoel dat er iets niet af is. Ik heb na het lezen van dit verhaal geprobeerd voor mijzelf te bedenken wat dit nu eigenlijk voor mij betekent. En ik ben er nog steeds niet uit. Misschien zijn een aantal gebeurtenissen voor mijn gevoel te dicht bij gekomen en had ik gehoopt dat alles anders afliep en is dit niet het geval.

‘Stad van Meisjes’ is zeker een prachtig boek met een mooi verhaal. Misschien had het eerste gedeelte wat dynamischer mogen zijn, maar de tweede helft van het boek heeft een hoop goed gemaakt wat mij betreft.

Geef dus niet op bij de eerste helft en zet even door!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Priscilla