Recensie De geur van regen

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. Dit is het derde boek van Lieneke Dijkzeul in de serie rondom Paul Vegter en wederom heb ik genoten. Ik hou van haar manier van schrijven: de scherpe dialogen, de kunst van het weglaten. Naar mijn mening is Dijkzeul kwalitatief beter dan haar populaire collega's zoals Saskia Noort en Simone van der Vlugt die 'recht toe-recht aan' en haast kinderlijk schrijven.

Wel zou ik aanraden om de boeken in de juiste volgorde te lezen, dus beginnen met 'De stille zonde', daarna 'koude lente', gevolgd door 'de geur van regen' en 'verloren zoon'. Als ik het juist heb is zojuist ook deel 5 verschenen: 'wat overblijft'. Het lezen van deze boeken in de juiste volgorde geeft een duidelijker beeld van de hoofdpersonages en hun ontwikkelingen en ook zorgt het (in ieder geval bij mij) voor een grotere betrokkenheid bij diezelfde personages.

Het enige minpunt aan het boek vond ik de laatste hoofdstukken het stuk waar Vivienne John uiteindelijk te grazen neemt. Dit kwam niet helemaal geloofwaardig op mij over.

Voor de rest vond ik het een zeer aangename thriller van eigen bodem en ik vind dat Dijkzeul het label 'literair thrillerschrijfster' meer verdient dan enkele van haar vrouwelijke collega's!