Recensie Zielen

Zielen is Stephenie Meyer's eerste boek voor volwassenen maar is nog steeds herkenbaar voor diegene die de de Young Adult Twilight boeken hebben gelezen. Sommige elementen komen terug, zo is Zielen een 'science fiction meets romance' boek waarin ook weer een driehoeksverhouding voorkomt; de rest van het verhaal is echter heel anders:

Een buitenaardse levensvorm heeft de lichamen van de mensen op aarde overgenomen. Deze ‘zielen’ zijn zeer vredelievend maar daar zij gebruikmaken van de lichamen van mensen (met al hun ‘banale’ emoties en gewoonten) is het niet zo gemakkelijk om te leven in hun gastlichamen zoals ze op andere planeten hebben gedaan. Melanie Stryder is zo’n (onvrijwillig) gastlichaam en zij is niet van plan om haar lichaam en liefdes zonder slag of stoot op te geven. Wandelaar is de ziel die Melanie’s lichaam gekregen heeft en zij raakt overspoeld en verstrikt in de herinneringen van Melanie.

De schrijfstijl die Stephenie Meyer hanteert vind ik niet veel verschillen van de Twilight saga; her en der worden enkele ‘moeilijkere woorden’ gebruikt maar dat is het dan ook wel. Zielen is daarom net zo vlot lezend, al zijn de eerste hoofdstukken wat verwarrend, gelukkig wordt al snel wordt duidelijk wat er gaande is. Gewoon doorlezen en over je heen laten komen is mijn advies. En als je genoten hebt van de Twilight saga, of als je wel houdt van wat fantasy / SF met een romantisch sausje, dan is Zielen zeker aan je besteedt.