Duizend stukjes perfectie

Ik heb genoten van dit boek. Ten eerste had ik er al enorm veel over gehoord door andere blogs en de pagina van de uitgeverij, dus ik kon het gewoonweg niet laten liggen. Claudia Gray heeft me zeker niet teleurgesteld met deze Young-Adult.

Om de beginnen is de cover al prachtig! Hij spreekt gewoon aan met dat breed kleurenpalet en de uitwerking is perfect. Wat ik het allermooiste vind, is de manier hoe de belangrijkste steden van in het verhaal op de cover zijn overgebracht. Ja, die cover alleen al verdient een dikke 10.

Maar nu over het boek. Persoonlijk ben ik niet zo'n fan van boeken die in de tegenwoordige tijd zijn geschreven. Vraag me niet waarom. Ik vind dat ze gewoon anders lezen en op de één of andere manier klinken de zinnen iets makkelijker, haast kinderlijk.
Toch moet ik bekeken dat dit boek me daarmee aangenaam verrast heeft. Het is meestal ook zo dat ik vooral problemen heb met de tegenwoordige tijd als ik lange tijd enkel boeken in de verleden tijd heb gelezen (want daar zijn de meeste in geschreven) en ik was heel erg blij dat het lezen toch vlot ging en helemaal niet storend aanvoelde. Het boek leest gewoon goed weg en de schrijfster weet alle Science-fiction elementen met duidelijke, maar vooral verstaanbare taal over te brengen.

Erg leuk was het gebruik van verschillende steden. Zo reist Marguerite dus niet enkel Londen en Amerika door, maar komt ze ook in Rusland terecht. Dat is ook een meerwaarde aan het boek, het laten afspelen doorheen verschillende continenten. Zo leer je als lezer toch wat meer over die landen.
Rusland speelt zich ook in het verleden af, wat ervoor zorgt dat je meer leert over die dingen en de gedragingen en regels van toen. Het is op zich al een erg interessant land en door het op deze manier in haar boek te verwerken, leren we onbewust veel dingen bij.

De personages vind ik ook goed uitgewerkt. Marguerite is een aangename meid en zelfzeker, ondanks dat ook zij haar moeilijke momenten heeft. Ik ben vooral geschrokken van Paul, die in Rusland zo sexy, vriendelijk en galant was dat ik hem bijna uit het boek kon rukken om hem tot mijn vriendje te maken. Hij is een fijn personage, rustig en zacht, wat ik ergens wel héél erg leuk aan hem vind.
Theo vind ik persoonlijk minder leuk. Ook hij is goed uitwerkt, maar zijn karakter stond me niet echt aan.

Ik vond natuurlijk niet alles geweldig aan het boek. Zo was er een duidelijke liefdesdriehoek en ik stoorde me een beetje aan het feit dat Marguerite Theo in het begin leuk lijkt te vinden, maar toch weer niet etc.

Er zit ook een behoorlijke plotwending in het boek, maar helaas zag ik die al aankomen (vraag me niet hoe) en ik had nog gelijk ook. Ik wil het boek zeker niet afraden hiervoor, want ik geloof met heel mijn hart dat andere hem misschien niet zien aankomen. Ik denk dat het gewoon van persoon tot persoon afhangt.

Ik raad dit boek zeker aan want het is een toppertje en voor je het weet ben je net zo verliefd op Paul of Theo als ik ben.