Moeizaam debuut

Is dit boek een opgeklopte hype of een must read? Helaas is de conclusie het eerste. Het verhaal komt wat langzaam op gang, dat is niet erg als het daarna lekker loopt. Het thema is interessant, een pubermeisje met gescheiden ouders probeert aansluiting te vinden bij iets of iemand. Ze heeft wel een vriendinnetje, maar dat is niet genoeg voor haar. Je leest hoe Evie worstelt met haar omgeving, haar moeder is voor zichzelf een nieuw leven aan het opbouwen, en die vindt het prima dat haar dochter de lieve brave Evie blijft. Tot Evie in aanraking komt met een groep interessante meisjes, en eentje in het bijzonder. Er staan wel veel mooie zinnen in het boek, deze vond ik erg mooi: "zoals ik Suzanne wilde..Je wilde dingen, en daar kan je niets aan doen, je zat gevangen in je eigen leven, je werd met altijd met jezelf wakker, en hoe kon je nou tegen jezelf zeggen dat het niet deugde wat je wilde." In het laatste deel van De meisjes wordt het spannend, een verrassend einde, wat ook nog vragen bij je oproept.