Het belang van een warme jeugd

'Haar moeder liep de winkel binnen, draaide zich nog even om en zwaaide onverwachts naar Lucia. En Lucia lachte naar haar moeder. En zwaaide terug.'

Het laatste wat de toen zesjarige Lucia van haar moeder ziet. Gewoon verdween uit haar leven, uit dat van haar vader. Gewoon? Lucia groeit op met een vader die er meer niet dan wel is. Materieel lukt het nog wel, emotioneel is het een puinhoop. Ze houdt zich zo goed als het kan staande. Zodra het financieel mogelijk is, vertrekt ze naar de grote stad. Het leven is dan een nog grotere puinhoop. Tot het bericht binnenkomt dat haar vader is overleden. Tijd om puin en op te ruimen met alle ontdekkingen, herinneringen en ontmoetingen die dit met zich meebrengen.

Een debuut, een Vlaamse auteur en een verdwijning, meer was mij niet bekend toen ik dit boek leende. Het blijkt op de longlist voor de Hebban-debuutprijs te staan. Mag van mij door naar de shortlist.

Een moderne, soms rauwe, vlot lezende roman voor veel lezers in acht delen. Het is veel. Veel thema's, zelfs in één leven.
De betekenis van de titel 'Lam' mag een lezer zelf ontdekken zonder een spoiler weg te geven. De omslag van dit bijna vierkante boek geeft een deel van het verhaal goed weer. Of figuurlijk toch meer?

Sommigen moeten helaas heel hard groot worden. Alleen. Eigenlijk altijd. Zichzelf zien te redden, te handhaven tijdens een middelbare schooltijd. Zelfs als je met meerderen uit een dorp komt, ze jouw achtergrond kennen en je er prima uit ziet met een prachtige bos krullend haar. Rood. Of dat de reden moet zijn voor geniepige pesterijen. Nee. Zwijgen. Omwegen bedenken. Doorgaan. En haar vader? Evenzo geheimen.
Wat doet een school dan? Een directe omgeving? Wat blijft is een zesjarig kind dat zo moet opgroeien, je hart breekt. Een kind dat zo graag als volwassene verder wil met haar leven.

'Maar je kunt niet alles vergeten. Alles is teveel.'

Graag gelezen in één zeer warme vakantiedag en na het dichtslaan in één keer een terugblik weggetikt.