Ik heb al een flink aantal boeken gelezen van Deaver en, laat ik dat voorop stellen, ze zijn absoluut de moeite waard. Echter, de wendingen die Deaver in zijn verhalen brengt om de spanning op te bouwen, doen af en toe afbreuk aan de geloofwaardigheid. Dit viel mij al op bij het lezen van De zonden der vaderen, maar in dit boek is het nog erger. Het beste voorbeeld [SPOILER]: Het lijkt onontkoombaar dat Sachs wordt veroordeeld tot jarenlange celstraf. Deaver heeft echter maar een enkele pagina nodig om te beschrijven hoe ze plotseling wordt vrijgesproken met als tegenprestatie de hulp van Rhyme bij een andere zaak. Ja zeg!