Lezersrecensie
liefdevol verhaal over een aangrijpende geschiedenis
Het meisje zonder naam is het tweede boek van Diney Costeloe.
Dit keer gaat het over Lisa, in 1939 wordt Lisa door haar moeder op de trein gezet naar Londen , waar ze helemaal alleen aankomt in een vreemde stad ver weg van haar ouders, haar vader was net opgepakt, het leven voor Joodse mensen werd in Duitsland heel moeilijk door de enorme Jodenhaat die de Nazi's hadden.
In Londen werd ze opgevangen door Dan en Naomi, die ondanks dat ze geen woord Duits spreken er alles aan doen om Lisa bij hun te betrekken.
Diney Costeloe neemt ons in dit boek mee in de levens van Lisa, Naomi en Dan, maar ook in dat Heinrich die zo gauw hij in Engeland zijn naam in Harry veranderd, hij komt uit dezelfde stad als Lisa, zo bouwen ze een band op met elkaar.
De oorlog speelt een hele grote rol in dit boek, ook al lees ik veel over de oorlog, op een of andere manier is het steeds niet blijven hangen hoe Engeland ook onder deze oorlog heeft geleden, hoe vernietigend de vele bombardementen tijdens de Blitz waren, hoe het was om daar te leven.
Ook al klopt het qua tijd niet altijd helemaal qua historische feitjes, doordat ze erin staan ga je wel weer nadenken, sta je stil bij andere gebeurtenissen.
Hoe moeilijk moet het wel niet voor moeders zijn geweest om hun kind helemaal alleen op de trein te zetten naar een ver en vreemd land, Diney Costeloe is in staat om je deze emoties mee te laten voelen.
Haar manier van schrijven is erg toegankelijk, geen moeilijk taalgebruik, geen lange zinnen, maken dat je dit boek heel vlot en makkelijk doorleest,
Halverwege kabbelt het verhaal een beetje in, ook al blijf je wel doorgaan omdat je steeds uit verschillende personages het verhaal leest, maar als je dan weer echt in het verhaal zit, dan gaat het opeens heel snel, is het ook zo uit, een boek dat vol staat voor liefde, en geschiedenis, dat je ook gewoon een beetje laat beseffen hoe blij je mag zijn dat je dat soort ellende nooit hebt hoeven meemaken.
Dit was weer een fijn boek van Diney Costeloe, mijn verwachtingen waren erg hoog omdat ik de verloren kinderen echt heel goed en mooi vond, maar met dit boek heeft ze mij weer laten genieten van haar stijl en de manier om geschiedenis door haar boeken te verweven.
Laat haar volgende boek maar komen!
Dit keer gaat het over Lisa, in 1939 wordt Lisa door haar moeder op de trein gezet naar Londen , waar ze helemaal alleen aankomt in een vreemde stad ver weg van haar ouders, haar vader was net opgepakt, het leven voor Joodse mensen werd in Duitsland heel moeilijk door de enorme Jodenhaat die de Nazi's hadden.
In Londen werd ze opgevangen door Dan en Naomi, die ondanks dat ze geen woord Duits spreken er alles aan doen om Lisa bij hun te betrekken.
Diney Costeloe neemt ons in dit boek mee in de levens van Lisa, Naomi en Dan, maar ook in dat Heinrich die zo gauw hij in Engeland zijn naam in Harry veranderd, hij komt uit dezelfde stad als Lisa, zo bouwen ze een band op met elkaar.
De oorlog speelt een hele grote rol in dit boek, ook al lees ik veel over de oorlog, op een of andere manier is het steeds niet blijven hangen hoe Engeland ook onder deze oorlog heeft geleden, hoe vernietigend de vele bombardementen tijdens de Blitz waren, hoe het was om daar te leven.
Ook al klopt het qua tijd niet altijd helemaal qua historische feitjes, doordat ze erin staan ga je wel weer nadenken, sta je stil bij andere gebeurtenissen.
Hoe moeilijk moet het wel niet voor moeders zijn geweest om hun kind helemaal alleen op de trein te zetten naar een ver en vreemd land, Diney Costeloe is in staat om je deze emoties mee te laten voelen.
Haar manier van schrijven is erg toegankelijk, geen moeilijk taalgebruik, geen lange zinnen, maken dat je dit boek heel vlot en makkelijk doorleest,
Halverwege kabbelt het verhaal een beetje in, ook al blijf je wel doorgaan omdat je steeds uit verschillende personages het verhaal leest, maar als je dan weer echt in het verhaal zit, dan gaat het opeens heel snel, is het ook zo uit, een boek dat vol staat voor liefde, en geschiedenis, dat je ook gewoon een beetje laat beseffen hoe blij je mag zijn dat je dat soort ellende nooit hebt hoeven meemaken.
Dit was weer een fijn boek van Diney Costeloe, mijn verwachtingen waren erg hoog omdat ik de verloren kinderen echt heel goed en mooi vond, maar met dit boek heeft ze mij weer laten genieten van haar stijl en de manier om geschiedenis door haar boeken te verweven.
Laat haar volgende boek maar komen!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Renate
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
