Ik ben al jaren een grote fan van Stephen King en heb bijna alles van hem wel gelezen. Iedere nieuwe "King" is voor mij dan ook iets om naar uit te zien. Toch valt zijn laatste werk mij niet mee. De Donkere Toren heb ik na drie boeken voor gezien gehouden en Lisey's verhaal en Mobiel waren niet echt aan mij besteed. Ook deze dikke pil genaamd Duma heeft het wat mij betreft niet helemaal. Achteraf vraag je je af waarom er toch zoveel pagina's nodig zijn om zo'n filterdun verhaaltje te vertellen. Waar zitten al die woorden toch in? Wordt er een uitgebreide historie uit de doeken gedaan? Nee, niet echt. Zijn er veel ontwikkelingen en gebeurtenissen? Nee, ook niet. Is er dan sprake van uitgebreide persoonsbeschrijvingen? Ook al niet. Het moge duidelijk zijn, dit boek blijft bij mij niet echt hangen. Maar toch zie ik uit naar de volgende King en hoop op een boek van het niveau Dolores Claiborne, Rosie, of van zijn eerdere werk.