Lena Adams wordt aangehouden in haar geboorteplaats Reese, nadat ze getuige is geweest van een afschuwelijk moord op een oude schoolvriendin van haar. Ze wil niet praten tegen de plaatselijke sheriff, die uiteindelijk Jeffrey Tolliver opbelt dat zijn rechercheur vastzit. Samen met Sara Linton, die het liefst Grant County een tijdje links wil laten liggen na een aanklacht wegens medische nalatigheid, vertrekt hij naar Reese. Tijdens een onderhoud met Sara weet Lena ingenieus te ontsnappen. Hierna ontspint zich het verhaal, via flashbacks het deel met Lena (waarom is ze in Reese?) en het onderzoek van Jeffrey en Sara. Langzaam blijkt dat Lena's oom, Hank, tot zijn nek in de stront zit ivm met drugshandel door neonazi's. In een klein plaatsje als Reese, blijkt uiteindelijk dat vrijwel niemand te vertrouwen is. In een apotheose weten Lena en Sara net aan een verschrikkelijk eind te ontsnappen.
Slaughter weet hoe je een lezer bij de "strot" grijpt en het verhaal in sleurt. En dat gebeurt in Onaantastbaar evenzeer. Ze schrijft openlijk over de gruwelheden die haar hoofdpersonen overkomen. Zeer beklemmend en meestal zonder een greintje mededogen voor hen. Toch laat ze in dit verhaal een sprankje hoop open voor Lena (weer contact met haar opvoeder Hank) en voor Sara en Jeffrey, die graag een kindje willen adopteren, maar Slaughter zal Slaughter niet zijn door op de laatste pagina keihard toe te slaan en haar hoofdpersonen elk perspectief te ontnemen inclusief ondergetekende. Ik heb die pagina 3 keer gelezen voor ik het wilde geloven!