Connie Palmen zegt het

Dit is geen doorwrochte recensie. Ik schrijf wat zaken voor de vuist weg.
In ons (fysieke) leesgroepje hadden we een item 'Sylvia Plath'. Eerst lazen we De glazen stolp. Daarna Jij zegt het van Connie Palmen. Zelf las ik nog Sylvia Plath, Brieven naar huis, Een keuze uit de correspondentie van 1950 tot 1963, samengesteld en van aantekeningen voorzien door Aurelia Schober Plath, 1975, 1986 .
De glazen stolp vond iedereen een prachtig boek.
Ik lees in sommige recensies dat het boek van Palmen een prachtig inzicht geeft in de relatie tussen Plath en Hughes. Maar als je Plaths eigen boek gelezen hebt en achtergrondinfo over haar, dan komt Palmens boek toch minder heftig binnen. Eigenlijk vind ik Palmens boek interessant omdat het over Plath gaat; ja, dat ze een moeilijk mens, een neurotische, depressieve vrouw was, dat wist ik al.
Ik vind dat Jij zegt het me meer moet bieden dan een factie over de relatie tussen Hughes en Plath. Het boek moet op zichzelf kunnen staan.
Het boek zou ook meer over Hughes gaan en zijn deel in / beleving van hun relatie. Gevoelsmatig denk ik: het gaat nog steeds heel veel over Plath. Ergens voelt het ook een beetje als een apologie van Hughes' kant, een beetje zichzelf vrij pleiten.

Heel vaak krijg ik bij het lezen van boeken van Palmen het gevoel dat ik haar niet snap, dat er mij dingen ontgaan. Het minst had ik dat bij Lucifer.

De stijl van dit boek spreekt me niet zo aan; als ik het goed begrepen heb heeft zij de stijl van Hughes een beetje gevolgd. Hughes is een bewonderaar van de dichter T.S. Eliot . De stijl voelt aan alsof ik met grote laarzen door zware, natte klei zwoeg; iedere stap die ik maak, kost me verschrikkelijk veel moeite; ik word er doodmoe van.

Het motief van de vos begrijp ik ook niet helemaal. De vos komt wel een keer of 6, 7 voor en ik begrijp niet waar hij voor staat. Op de voorkant van de kaft staat een jong vosje met een vogeltje op zijn kop. Ik denk dat de vos Hughes zelf is.

De titel ‘Jij zegt het’ betekent eigenlijk: Ted zegt het, dus ‘ik zeg het’; maar Palmen kan niet ‘ik’ in de titel schrijven want dan zou het op haar slaan (staat er op scholieren.com maar ik snap het niet helemaal).

Het is niet onmogelijk dat ik nog veel te veel aan de kant van Sylvia Plath sta en daarom onder andere Jij zegt het niet zo waardeer. En als ik moet kiezen tussen dit boek van Palmen en De glazen stolp, dan valt dat niet uit in het voordel van Palmen. Wel bewonder ik Palmens poging Ted Hughes recht te doen!