Niet slaapverwekkend!

Kate lijdt aan narcolepsie, waardoor ze onverwacht slaapaanvallen krijgt en nachtmerries heeft die niet van de werkelijkheid zijn te onderscheiden. Ze is tevreden met haar baan als verpleegkundige bij een privékliniek in Londen. Toch is ze een van de twee verpleegkundigen die de interne vacature mag vullen van de nieuwe VIP-afdeling. Hoe ze aan deze baan komt is echter geen zuivere koffie. Toch blijft het hier niet bij, want als de eerste VIP-cliënte komt logeren, krijgt Kate na een paar dagen de sensatiepers achter zich aan. En alsof dat nog niets is, blijkt dat iemand anders het ook op Kate gemunt heeft.

​Narcolepsie. Heb jij er al eens eerder over gehoord? Na het lezen van Schemerzone ben je op de hoogte van alle ins en outs betreffende dit onderwerp. De symptomen die Kate heeft komen overeen met de symptomen van narcolepsiepatiënten die in de wereldwijde encyclopedie te vinden zijn. Ook de kataplexie-aanvallen beschrijft Vandermeeren zo, dat ze in overeenstemming zijn met de informatie die hier op het internet over te vinden is. Dit betekent dat Vandermeeren haar huiswerk perfect heeft gedaan!
     Een hoofdpersoon met narcolepsie is ontzettend origineel. Kate kan op ieder moment van de dag in elkaar zakken, zodat het lijkt alsof ze buiten bewustzijn is. Ook doet ze geregeld dutjes, waarvan haar belager nuttig gebruik maakt. Kate doet power naps, maar wordt wakker door de tocht die via de halfopen deur naar binnen komt. Toch is ze er heilig van overtuigd dat ze de deur gesloten had.
     Dan komen we bij de spanning. Vandermeeren weet de lezer op het puntje van de stoel – of gespannen in de hangmat – te brengen. Bladzijde voor bladzijde komt de lezer dichter bij de ontknoping, met een climax in het holst van de nacht als resultaat. De rangorde van de personages die het meest verdacht zijn is in beweging. Pas als de verdachte het masker laat vallen, valt de lezer pardoes de hangmat uit. Het is ongelooflijk uit welke onverwachte hoek dit personage komt. In combinatie met zijn of haar motief is het briljant!
     Naast hoofdstukken met het perspectief van Kate, zijn er enkele stukken waarin de verdachte aan het woord komt. Helaas halen deze delen de originaliteit naar beneden, want het feit dat de verdachte aan het woord komt is in bijna iedere thriller terug te vinden. Bovendien heeft dit perspectief weinig meerwaarde, want nieuwe informatie wordt er nauwelijks gegeven (op de ervaring in het vastzitten in de lift na). Als deze perspectieven tipjes van de sluier gaven omtrent de identiteit van de verdachte, zouden ze beter op hun plaats vallen en zou de bekendmaking van dit persoon iets minder choquerend zijn.