Snedig, melig, ledig

Niet de volle honderd procent vermaak, zou Frits van Egters hebben gezegd. Maar verstrooiend is het absoluut, grotendeels.
Tja.
Vijftien ultrakorte detectives van het meest kinderlijke soort met Heterdaad als hoofdpersoon. Twee pagina's per verhaal. Zoals het eerste verhaal hoofdstuk 2 (van de drie)... Heterdaad hoort een geluid, springt uit zijn auto. "Er ontstond een korte achtervolging. Toen was het voorbij". Een hele episode samengevat in twee zinnen.
Echter.
Elk verhaal kent minimaal tien voetnoten waarin het beschrevene van commentaar wordt voorzien. Soms in twee woorden, soms in duizenden. En vaak uitweidend naar geheel andere aspecten van het leven. Essays op zich.
Hoe het nu zit...
De zeer korte detectives zijn geschreven door de hoofdpersoon van het boek, een zekere Frode Brandeggen, Eem mislukt auteur van een meer dan 2000 pagina's tellende avant-gardistische debuutroman.
De noten zijn geschreven door de tweede hoofdpersoon, Bruno Aigner, een fan van Brandeggen, of in ieder geval hoeder van diens nalatenschap.
Er zit geen enkel verhaal in.
Niet alles is even leuk.
Maar onderhoudend is zeker.
En dan nu een Marcel Möring!