Liefde die rang en stand overstijgt

Jojo Moyes weet mij altijd te raken met haar romans. Het zijn niet alleen geweldig geschreven liefdesverhalen, ze verwerkt er telkens weer een maatschappelijk thema in. Dat maakt haar boeken aangrijpend en meeslepend interessant. Ik laat me dus steeds vaker verleiden om een van haar romans te lezen. Deze keer nam ik ‘Vier plus één’ mee uit de rekken!

Jess is een optimist pur sang, al gaat het haar en haar gezin echt niet voor de wind. Ze doet twee jobs om rond te komen, wat als alleenstaande moeder niet eenvoudig is. Ze zorgt niet alleen voor haar eigen dochter, maar ook voor haar stiefzoon Nicky die zwaar gepest wordt, al heeft zijn vader haar al een hele tijd geleden verlaten en weigert hij alimentatie te betalen voor de kinderen. Wanneer haar dochter Tanzie de kans krijgt om op een gerenommeerde privéschool te studeren, met de hoogste beurs die in jaren is gegeven, heeft Jess er goede hoop op dat het haar ook dit keer zal lukken om voor een goede afloop te zorgen. Alles wat ze moet doen is Tanzie laten deelnemen aan een wiskunde olympiade zodat met het prijzengeld haar inschrijvingsgeld betaald kan worden.

Het zit Ed allemaal maar mee. Ook al was hij vroeger de nerd op school en was hij niet de zoon die zijn vader verlangde, ondertussen heeft hij een bloeiende zaak op poten gezet met zijn beste vriend. In de IT-wereld staan ze samen op de kaart. Niets waar hij zich zorgen over hoeft te maken. Maar dan wordt hij beschuldigd van handel met voorkennis van zaken. Allemaal omdat hij een ex-vriendinnetje informatie gaf om van haar af te komen. Wist hij veel dat zij daar zo misbruik van zou maken.

Wanneer het wegen van Ed en Jess zich kruisen, lijken ze eerst volkomen met elkaar in de clinch te liggen, maar een rit naar Schotland brengt daar verandering in. Is deze prille relatie bestand tegen de kloof tussen arm en rijk?

Ik ga eerlijk bekennen dat ik tranen met tuiten heb zitten huilen bij het lezen van dit boek. De personages die Jojo Moyes neerzet, veroveren stuk voor stuk je hart en je leeft elke seconde met hen mee. Het verhaal is een typische ‘queeste’ waarbij het hoofdpersonage met een missie op pad gaat en door alle avonturen onderweg levenslessen leert. Maar niet alleen Jess of Ed groeien gedurende het verhaal uit tot andere personen, ook Tanzie en Nicky veranderen in het verhaal dat zich rond hen ontspint.

Hoewel Jojo Moyes deze keer kiest voor een goed afloop, die misschien zelfs wat cliché te noemen is, komt het absoluut geloofwaardig over. Ik twijfelde alvast geen seconde dat deze afloop nodig was, terwijl ik door mijn tranen heen de laatste bladzijden las.

Met dit boek heeft Jojo Moyes mij weer ontzettend geraakt en een paar uren heerlijk leesplezier bezorgd!

Deze recensie verscheen oorspronkelijk op http://www.galabria.be