Kijkje in het hoofd van tiener met dwangstoornis

De omslag is op een leuke, speelse manier opgemaakt, maar het was vooral de titel van het boek die me aansprak om het verhaal te lezen. De titel gaf meteen een soort absurdistische vibe en dat gevoel komt in het boek ook zeker terug, weliswaar in lichtere mate. Bijvoorbeeld in de vorm van een hagedis die een fortuin krijgt nagelaten, de fantasie die in de vaak voorbijkomende Star Wars-fanfictie zit, maar met name de (warrige) gedachten van hoofdpersoon Aza, die met een angst- en dwangstoornis worstelt.

Aza's gedachten zijn niet alledaags, toch heeft John Green ervoor gezorgd dat je haar struggles begrijpt en met haar meeleeft. Wat zojuist lichtelijk absurdistisch is genoemd, is in elk geval niet ongeloofwaardig. Het is hoe een tienermeisje van 16 à 17 jaar denkt of in ieder geval kan denken.

Ondanks de soms ingewikkelde ziektetermen en interessante gedachten van de hoofdpersoon is het verhaal goed te volgen en leest het boek makkelijk door. Je leeft met de personages mee en het is erg knap hoe John Green beschrijft hoe tieners denken en voelen.