Vannacht heb ik Onaantastbaar uitgelezen, helemaal in de greep van het verhaal. Nadat ik het boek dichtgeslagen had heb ik er nog een tijdje van wakker gelezen. Dit einde was zo onverwacht en ik realiseer me dat dit boek waarschijnlijk het einde is van mijn zo geliefde "Sara Linton reeks".
Het boek komt wat moeilijk op gang en er lopen twee verhaallijnen in twee verschillende tijdperioden door elkaar heen. Toch houdt het boek je in de greep, zoals alleen Karin Slaughter dat kan. Als je er eenmaal goed inzit leest het lekker weg en wordt je weer naar de wereld van Sara en Jeffrey gevoerd.
Naar mijn mening is het niet haar beste boek, maar wel erg spannend en vooral het einde is verbijsterend.