Uiteindelijk gaat het om jezelf te aanvaarden

Jona lijkt een doorsnee jongen te zijn die houdt van voetbal, een leuke familie heeft, een hechte vriendenkring en het volgende jaar psychologie wil gaan studeren. Maar hij heeft ook een geheim, een geheim dat moeilijk lijkt vol te houden wanneer hij Marouan, een Marokkaanse jongen leert kennen, waar hij razend verliefd op wordt. Want ja, Jona is homoseksueel, niet evident in de christelijke omgeving waarin hij vertoeft. Vervolgens volgt een achtbaan van emoties, enerzijds het geleerde dat homoseksualiteit een zonde is, maar anderzijds zijn liefde voor Marouan die zo puur is, en hoe in godsnaam zal hij dit aan de wereld verkondigen, vooral aan zijn ouders dan? En kan hij wel homoseksueel èn christen zijn? Is dat geen oxymoron? Al die dingen lijken als een schaduw over de prachtige liefde van Marouan en Jona te hangen, als dan ook nog eens het broertje van Jona iets tegenkomt waardoor het verleden van Marouan op de voorgrond treedt, lijkt hun relatie wel gedoemd om te mislukken... Waarvoor zal Jona kiezen?

Dit boek is bijzonder goed geschreven, hier en daar wel vrij Nederlands (wat voor een Vlaming waarschijnlijk altijd wel wat raar zal aandoen), maar de inwendige worstelingen van Jona, zijn liefde voor Marouan, maar ook de liefde voor zijn ouders en omgekeerd in een setting waar homoseksualiteit vaak nog veroordeeld wordt, maakt van dit boek zeker een aanrader. Enerzijds voor jongeren, maar ik zou het ook kerkleiders aanraden, juist omdat de worsteling die Jona doormaakt met zijn geaardheid zo beeldend beschreven wordt. Iets waar iemand die heteroseksueel is misschien soms iets te weinig rekening mee houdt.