Stephen King is het best als hij relaties beschrijft

Een novelle van om en bij de 130 pagina, voor Stephen King is dit een bijzonder kort verhaal, al schrijven sommige auteurs in 130 pagina's hun hele roman. Als je een horrorverhaal verwacht in de trant van wat hij voor zijn ongeluk in 2000 schreef, zul je bedrogen uitkomen. Toch zijn alle elementen voor een goed King-verhaal ook in dit verhaal aanwezig: een fantastisch, onverklaarbaar element, bijzonder mooi uitgeschreven personages, echt leuke, tot de verbeelding èn tot de realiteit sprekende dialogen en een kleindorpse mentaliteit. Stephen King is bovenal een mens die schrijft over relaties, als je b.v. "Het" leest dan gaat het om de relatie van de jeugdvrienden, als je zelfs "Dodenwake" leest, dan gaat het om de liefde van een familie en om de vriendschap van twee van de hoofdpersonages. Ook in dit verhaal is dit niet anders, het gaat om de vriendschap die Scott (de hoofdpersoon) maakt met anderen en hoe zijn naderend onheil hierin een rol speelt. Stephen King zegt vaak zelf dat de verhalenverteller er niet toe doet, maar het verhaal, maar ook hier merk je dat als je stukken van zijn leven kent het verhaal verrijkend kan worden; zo zijn twee van de hoofdpersonages een lesbisch koppel, die met alle vooroordelen die het zijn van zo'n koppel meebrengt ervaren, als je dan denkt dat Stephen King zelf een getrouwde, lesbische dochter heeft, dan wordt dit nog net iets veelbetekenender.
Neen, Stephen King is al een lange tijd veel meer dan die horrorschrijver die veelal produceerde wat hij in zijn jeugd graag las. Hij is veel meer geworden. En dat bewijst hij ook met dit verhaal. Ik zou dus zeggen: lezen die handel.