Sluw en misleidend

Gekooid is sluw en misleidend en kun je beschouwen als een echte vrouwenthriller met daarin een vleugje medisch, psychologisch en heel licht esoterisch raakvlak

Sayer Altair krijgt als FBI agent de leiding over een nieuw onderzoek waarin een sluwe moordenaar de wereld op zijn kop zet.

Gedurende het onderzoek loopt Sayer met haar team te vechten tegen een uitermate sluwe moordenaar die de touwtjes stevig in handen lijkt te hebben. Een zaak die mogelijk uitgroeit tot iets dat Quantico op de grondvesten laat schudden.

Ellison Cooper heeft een prettige schrijfstijl waarin serieuze zaken, actie, humor en mythen samenkomen tot een verhaal dat de aandacht vast houdt.

De verschillende personages zijn goed uitgewerkt en hebben een duidelijk karakter waar de lezer een beeld bij kan vormen.

Gekooid is goed opgebouwd en verloopt in een geloofwaardig tijdsbestek. Het gebruik van korte hoofdstukken met een duidelijke weergave van waar de gebeurtenissen zich afspelen zorgen voor een overzichtelijke situatie. Alleen naar het einde toe verliest Gekooid, door de verschillende wendingen, aan kracht. Voor het gevoel is dit te gemaakt en overdreven met als resultaat dat het toch een ietwat teleurstellend slot is geworden.

Gekooid lijkt op voorhand een thriller met de nodige psychologische druk te zijn. Door de schrijfstijl is dit gevoel bij het lezen niet zo sterk aanwezig geweest. Over het geheel gezien is Gekooid een goede thriller die lekker wegleest. Zoek je ijzingwekkende spanning á la Bernard Minier, Marc Raabe of Sebasitan Fitzek dan kun je teleurgesteld raken. De onderhuidse spanning die bij deze auteurs naar boven komt heb ik nu niet gevoeld.

Ondanks dat is het lezen van Gekooid zeker aan te raden.