Teleurstellend door ontbreken spanning

Met grote verwachtingen ben ik begonnen ik tel tot tien.

Een verhaal over een verdwenen kind doet veel mensen al sidderen. Een onderwerp waarbij dus veel spanning en meeleven valt te creeren bij de lezer. In ik tel tot tien is dit helaas niet gelukt.
Waar het nog sterk begint met een goed beschreven gebeurtenis waarbij Ella, de dochter van Lisa en Alex, verdwijnt, is de spanning daarna eigenlijk geheel verdwenen.
Wat volgt is een saai verhaallijn met vlakke personages die niet heel interessant zijn omschreven. De schakeling tussen Lisa en de ontvoerder, die vrijwel direct bekend is, maken het lezen er niet vlotter op. De gebeurtenissen in de verschillende verhaallijnen zijn daarbij ook van weinig diepgang voorzien.

Helaas een teleurstellend boek.