Lezersrecensie
Dochter van het moeras
Ooooohhhh yes yes, ik was zo blij dat ik verkozen was om het boek Dochter van het moeras van Karen Dionne te mogen lezen en beoordelen, we hebben even op het boek moeten wachten, maar ben er meteen aan begonnen.
De cover is heel knap, en spreekt aan.
Wanneer ik op de cover zag staan dat Karin Slaughter waar ik een grote fan van ben dit boek super is, dacht ik ooooohhhh ja, maar ik ben op mijn honger blijven zitten.
Waar gaat het boek over.
Helena, is een meisje dat geboren wordt in een hut in het moeras.
Ze woont daar samen met haar ouders. Haar moeder blijkt op jonge leeftijd ontvoerd te zijn door haar vader.
Ze gaat nooit naar school maar leert alles van haar ouders, vooral van haar vader, die leert haar heel veel, vooral hoe te overleven in de wildernis, spoorzoeken, jagen, enz...
Ze leven heel primitief, geen elektriciteit, stromend water, een totale 0 aan comfort.
Veel kleding hebben ze ook niet, en haar mama maakt van dierenhuiden, mutsen, handschoenen, enz
Helena haar jeugd is goed, want ze kent niet anders, tot dat ze begint te puberen. Helena ontsnapt samen met haar moeder wanneer ze 12 jaar is. Door haar toedoen komt haar vader in de gevangenis maar zoveel jaar later weet hij te ontsnappen.
Helena weet dat zij de enige is die haar vader kan vinden, en gaat op jacht naar hem, zodat ze het verleden kan proberen te vergeten.
Het boek is een wirwar, een gedicht komt er in stukken in voor,
Dan is het verhaal in het nu en dan ineens in het verleden.
Het spijt me maar het kon me niet bekoren.
De cover is heel knap, en spreekt aan.
Wanneer ik op de cover zag staan dat Karin Slaughter waar ik een grote fan van ben dit boek super is, dacht ik ooooohhhh ja, maar ik ben op mijn honger blijven zitten.
Waar gaat het boek over.
Helena, is een meisje dat geboren wordt in een hut in het moeras.
Ze woont daar samen met haar ouders. Haar moeder blijkt op jonge leeftijd ontvoerd te zijn door haar vader.
Ze gaat nooit naar school maar leert alles van haar ouders, vooral van haar vader, die leert haar heel veel, vooral hoe te overleven in de wildernis, spoorzoeken, jagen, enz...
Ze leven heel primitief, geen elektriciteit, stromend water, een totale 0 aan comfort.
Veel kleding hebben ze ook niet, en haar mama maakt van dierenhuiden, mutsen, handschoenen, enz
Helena haar jeugd is goed, want ze kent niet anders, tot dat ze begint te puberen. Helena ontsnapt samen met haar moeder wanneer ze 12 jaar is. Door haar toedoen komt haar vader in de gevangenis maar zoveel jaar later weet hij te ontsnappen.
Helena weet dat zij de enige is die haar vader kan vinden, en gaat op jacht naar hem, zodat ze het verleden kan proberen te vergeten.
Het boek is een wirwar, een gedicht komt er in stukken in voor,
Dan is het verhaal in het nu en dan ineens in het verleden.
Het spijt me maar het kon me niet bekoren.
2
Reageer op deze recensie