Pakkende combinatie van feiten en fictie.

De roman De eerste vrouw zou gaan over de stormachtige liefde tussen twee van de grootste filmsterren van de twintigste eeuw. Dat klopt ook wel, maar het boek bevat meer dan dat. Het vertelt ook het interessante verhaal over de opkomst van de film. Echter pas halverwege het boek ontmoet het beroemde tweetal elkaar en begint hun relatie langzaamaan vorm te krijgen. Het eerste deel vertelt vooral het indrukwekkende verhaal van de Amerikaanse Geraldine Farrar en haar carrière als jonge aantrekkelijke operazangeres. Susan Smit weet hier met een mix van fantasie en werkelijkheid de lezer te boeien. Ook het levensverhaal van de charismatische acteur Lou Tellegen intrigeert.

Susan Smit koos opvallend genoeg in dit boek voor twee heel verschillende schrijfstijlen. Om en om lees je een hoofdstuk over Lou en Geraldine. De hoofdstukken waarin Geraldine centraal staat, zijn geschreven in de zogenaamde ik-vorm. Hier vertelt Geraldine haar levensverhaal in gedachten aan de inmiddels overleden Lou, de liefde van haar leven. Met het mogelijke effect dat je als lezer het gevoel krijgt dat je iets leest wat je niet zou mogen lezen. Het creëert een zekere afstand. De hoofstukken van Lou zijn weer heel anders, deze zijn geschreven in de derde persoon, het voelt alsof twee losse verhalen pas later bij elkaar zijn gebundeld en eigenlijk is dat natuurlijk ook zo. Eerst vertelt Susan Smit op pakkende wijze de geschiedenis van beide personages voordat ze elkaar leerden kennen en pas veel later ontmoeten ze elkaar.

Terwijl Lou zich voornamelijk bezighield met drank en gokken en alles erop wijst dat hij alleen werkte wanneer het strikt noodzakelijk was, blijkt Geraldine van jongs af aan al haar passie voor zang en toneel te hebben gevolgd.  De roman De eerste vrouw zal zonder twijfel genoeg lezers aanspreken echter vergt het meer tijd en aandacht dan je in eerste instantie zou verwachten. Susan Smit is voor dit boek de geschiedenis ingedoken en dat blijft tijdens het lezen niet onopgemerkt, ze maakte hierdoor van De eerste vrouw een pakkende combinatie van feiten en fictie.