Beklemmend mooi

In dit boek volg je twee verhaallijnen, Gina wiens relatie net uit is en naarstig op zoek is naar zichzelf en haar geloof en wat dit met haar doet. Anderzijds volg je Ina (zelfde persoon), een meisje dat bij haar Opa en twee Oudtantes woont nadat haar ouders plotseling zijn overleden. Deze twee verhaallijnen kruipen steeds meer naar elkaar toe; onrust en beklemmend.

Ik vond 'Hoor nu mijn stem' erg mooi, je merkt dat Treur enorm gegroeid is sinds Dorsvloer vol confetti. Soms leek het of het een vervolg was op Dorsvloer vol confetti, de sfeer was hetzelfde. Ik vond het zeer bijzonder dat de verhaallijn van Ina door een ik- verteller werd verteld en Gina's verhaallijn door een verteller, hierdoor vergat ik af en toe dat het dezelfde personen betrof. Het geloof komt vrij veel aan bod, vooral naar het einde toe en sommige rituelen zijn mij vreemd omdat ik zelf niet gelovig ben.