In welke werkelijkheid heb ik dit boek gelezen?

Schrijver Blake Crouch neemt je mee in de wereld van speculatieve thrillers… “Ben je gelukkig met je leven?” Dat zijn de laatste woorden die professor kwantummechanica Jason Dessen hoort vóórdat de gemaskerde ontvoerder hem bewusteloos slaat. Als hij wakker wordt en merkt hij dat hij is vastgeketend aan een ziekenhuisbed, omgeven is door mensen die hij niet kent, die gekleed zijn in beschermende pakken en een man die Jason nog nooit heeft gezien, glimlacht naar hem en zegt: “Welkom terug, vriend”.

Crouch neemt je met zijn zeer vlotte schrijfwijze mee in de gedachtegang van Jason Dessen, zijn wanhoop, zijn zoektocht, het langzame vermoeden en daarna het besef van wat er precies aan de hand is. Het eerste gedeelte van het boek laat je als lezer hunkeren naar een verklaring voor deze zeer bijzondere situatie. De soms wat ingewikkelde natuurkundige beschrijving belemmeren mij niet om steeds harder te gaan lezen. Elke keer als de schrijver een tipje van de sluier oplicht, ben ik weer verrast want voorspelbaar is dit verhaal zeker niet!

Dit boek is een mooie mengeling van thriller, science fiction met een goeie vleug drama erdoorheen. Want de wereld waarin Jason wakker is geworden is niets zoals hij gewend is. Zijn vrouw is niet zijn vrouw. Zijn zoon is nooit geboren. Jason zelf is geen doorneeprofessor in natuurkunde.

Is déze wereld of de wereld waar hij vandaan komt een droom? En zelfs als de wereld die hij zich herinnert echt is, hoe kan hij die dan ooit weer terugvinden? De antwoorden liggen in een reis die wonderlijker en afschuwelijker is dan alles wat hij zich ooit had kunnen voorstellen. Een reis die hem dwingt naar de donkerste krochten van zijn ziel te kijken, terwijl hij het moet opnemen tegen een angstaanjagende, nagenoeg onverslaanbare vijand.

Hoe onwerkelijk en onvoorspelbaar het laatste gedeelte van dit ook boek is, Crouch komt er wat mij betreft mee weg en ik ben zeer onder de indruk van het verrassende einde. Wat overblijft, is bij de twijfel/vraag bij mijzelf: “wat als?” en “in welke werkelijkheid heb IK dit boek gelezen?”…