Debuut met een gouden randje

“De schaduw van mijn moeder” is zo’n boek dat ik niet weg kon leggen en toen dat noodgedwongen moest, wist ik niet hoe snel ik het weer op kon pakken om verder te lezen over de zoektocht van Addie naar de geheimen van haar moeder Elizabeth in de jaren 50. Nikola Scott heeft het vermogen om je helemaal het verhaal in te zuigen en de emoties van beide vrouwen, moeder en dochter, op formidabele wijze over te brengen op de lezer. Hiernaast weet zij via gedetailleerde omschrijvingen van de omgeving en de bloemrijke karakters een indrukwekkend verhaal neer te zetten Op de dag dat haar moeder 1 jaar overleden is, staat er een vreemde vrouw aan de deur van het ouderlijk huis van Addie. Zij zegt dat zij een dochter is van Elizabeth. Addie kan niets anders dan dit verhaal te geloven en gaat op onderzoek uit. Het verhaal van haar moeder Elizabeth wordt vanuit dagboekvorm met datumaanduiding en een ander lettertype gedoseerd door het verhaal gebracht zodat er steeds meer duidelijk wordt en aan het einde van het boek de schrijnende waarheid aan het licht komt. Een debuut met een gouden randje, wat een prachtig geschreven verhaal!