Een rollercoaster aan emoties en gebeurtenissen maakt dit tot een fantastisch debuut

Emma is begin dertig en al bijna de helft van haar leven samen met Lukas. Hij was haar eerste en enige vriendje en hun relatie is stabiel, rustig en vertrouwd. Ze zit in de afrondende fase van haar proefschrift en zal daarna bij haar moeder in de kunsthandel gaan werken. Tot ze op een middag in het zonnetje zit te wachten op haar vriendin Alice en de spontane fotograaf Boris ontmoet. Ze kan hem niet uit haar hoofd zetten. Hij heeft haar gedoofde vlammetje aangewakkerd. Als hij zijn lensdop vergeet spoort ze hem op, om het ding terug te kunnen geven. Op het moment dat er tussen beide een vonk overspringt, verdwijnt hij uit haar leven met de mededeling dat hij geen relatiemateriaal is.

Mijn beeld van jou is de debuutroman van Susan van Eyck, maar gedurende het boek heb je geen moment het idee dat dit haar eerste is. Bij de eerste bladzijdes heeft ze je al te pakken met haar fijne manier van schrijven en door het aangrijpende onderwerp blijf je maar lezen tot het boek uit is. Veel nachtrust zul je echter niet missen, want binnen een dag sla je dit boek open en weer dicht. Van Eyck heeft fotografie een belangrijke rol in haar boek gegeven en het verbaast dan ook niet als op de achterflap valt te lezen dat ze zelf ook fotografeert. Ze beschrijft de situaties zo, alsof je door de camera meekijkt naar het tafereel.

Fotografie heeft een belangrijke rol gekregen in het verhaal, maar nog belangrijkere thema's zijn liefde, verlies en vriendschap. Van Eyck laat zien dat het niet gaat om het hebben van hordes vrienden, maar dat één innige band voldoende is om zware tijden samen door te komen, dat vriendschap kan voelen als familie. De personages zijn niet geromantiseerd, ze zijn nuchter en echt. Een grote vent kan net zo goed huilen om verdriet en verlies.

"Wout slaat zijn lange, stevige armen om mij heen en fluistert in mijn oor dat hij blij is dat ik ben gekomen. Als hij mij loslaat is zijn gezicht nat van de tranen."

De opbouw van het boek is heftig. Emma krijgt veel te verstouwen. Ze beëindigt een relatie, moet afscheid nemen van haar dementerende oma, heeft zorgen om haar vriendin Alice met foute ex en verliest dan ook nog haar hart aan een onbekende jongen die zomaar uit haar leven verdwijnt. Ondanks dat het veel is voor de korte tijdsperiode, voelen de keuzes die Emma maakt logisch en natuurlijk. Je hebt het in het leven niet voor het kiezen en soms valt het als een lawine over je heen. Het gedeelte over Emma's zieke oma en onzekere vriendin krijgen weinig cachet en hadden wellicht achterwege gelaten kunnen worden. Toch misstaan ze het boek ook niet. Sterker nog; misschien komt er wel een tweede deel waarin Alice of Wout de hoofdrol speelt? Het zou zo maar kunnen.

Vriendschap, verlies en verdriet staan centraal en door de aangrijpende manier van vertellen zit ik halverwege het boek al te sniffen. De waterlanders blijven de pagina's daarna komen en met een wazige blik sjeesde ik het boek door. De rollercoaster aan gebeurtenissen en emoties maken dit tot een fantastisch debuut dat zeker smaakt naar meer.