De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine - Ransom Riggs

(De recensie komt oorspronkelijk hier vandaan: https://nlboekenrecensies.wordpress.com/2016/01/26/de-bijzondere-kinderen-van-mevrouw-peregrine-ransom-riggs/)

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine – Ransom Riggs

Een mysterieus eiland. Een verlaten weeshuis. Een vreemde verzameling bizarre foto’s. Als kind had Jacob een speciale band met zijn grootvader, die hem bizarre verhalen vertelde over zijn jeugd en die een collectie vreemde foto’s van bijzondere kinderen bezat. Na het tragische verlies van zijn grootvader reist de zestienjarige Jacob naar een afgelegen eiland in Wales, waar hij de ruïnes ontdekt van een verlaten tehuis voor kinderen. Wanneer Jacob de verlaten kamers van het tehuis verkent, blijkt dat de kinderen van het tehuis meer dan alleen bijzonder waren. Misschien waren ze wel gevaarlijk. Misschien was er een goede reden om hen geïsoleerd op het eiland te laten wonen. En misschien zijn ze nog steeds in leven…


Jacob had een ontzettend goede band met zijn opa. Hij vertelde Jacob vroeger allerlei verhalen over de kinderen die hij kende van zijn jeugd. Elk kind had een bijzondere gave, zo was de één onzichtbaar en de ander super sterk. Als je al deze dingen als kind hoort, ben je natuurlijk onder de indruk. Jacob was dit ook, maar naarmate hij ouder werd en zijn opa eigenlijk telkens dezelfde verhalen, begon Jacob er telkens minder van te geloven. Als zijn opa komt te overlijden besluit Jacob toch naar een afgelegen eiland te gaan, waar zijn opa geleefd heeft. Op het eiland ontdekt Jacob een verlaten tehuis, of meer de ruïnes ervan. Alles duidt erop dat er een ramp is gebeurt, maar in het tehuis leefden bijzondere kinderen. En bijzondere kinderen zijn bijzonder voor een bepaalde reden…




Het eerste wat opvalt als je dit boek leest, zijn de foto’s of meer de afbeeldingen die om de zoveel pagina’s in het boek voor komen. Het jammere aan de foto’s is dat je fantasie minder geprikkeld wordt, om je eigen beelden bij het boek te bedenken. Maar het is wel weer leuk omdat je exact dezelfde foto’s ziet als het hoofdpersonage van het boek, Jacob.

Het idee van foto’s bij het boek, vind ik echter wel erg leuk ondanks dat je fantasie er minder door geprikkeld wordt. Ik vind het zo leuk omdat je het eigenlijk niet vaak tegen komt in boeken en het toch een andere draai geeft aan je manier van lezen. Ook ga je soms als lezer de foto’s beter bestuderen, uit nieuwsgierigheid of er ergens nog iets te zien valt.

Het boek heeft echter soms ook voorspelbare kanten, waardoor er vrij weinig spanning aanwezig is in het boek van Ransom Riggs, dit is natuurlijk wel erg jammer. Hierdoor wordt het boek wat saaier als je zulke stukken tegen komt.

Ransom Riggs compenseert de saaie delen echter wel weer met leukere gebeurtenissen. De manier van schrijven zorgt ervoor dat het boek goed te volgen is en ook goed te doen is voor de jongere lezers of voor de lezers die eigenlijk helemaal niet zo van lezen houden.

Al met al is dit boek dus echt een ontspanningsboek, een boek die je mee zou nemen op vakantie. Ondanks de voorspelbaarheid, die weer gecompenseerd worden met andere (leukere) gebeurtenissen, raad ik dit boek aan als je een keer wat anders wil lezen als de standaard Young Adult boeken. Natuurlijk komen bepaalde aspecten die standaard voorkomen in een YA-boek ook terug in dit boek, maar dan een tikkeltje anders. Ransom Riggs heeft aan alles zijn eigen draai gegeven en dat waardeer ik enorm als lezer.


Ik geef het boek 3.5/5 sterren.