Sevenster - Alexandra Penhryn Lowe

(Recensie komt oorspronkelijk hier vandaan: https://nlboekenrecensies.wordpress.com/sevenster-alexandra-penhryn-lowe/)

Sevenster – Alexandra Penrhyn Lowe

Eveline heeft maar één zorg deze zomer: een echt leuke jongen vinden met wie ze voor het eerst kan zoenen. Maar dan roept ze geesten op tijdens een feestje – tegen de waarschuwing van haar pleegmoeder in – en nu ziet ze plotseling dingen die andere mensen niet zien. Doodsbang dat ze bezeten is door een kwade geest, probeert ze een manier te vinden om alles terug te draaien. Maar dan hoort ze van een waarzegster dat ze de eeuwenoude gave van de Wachters heeft – een gave die was afgeschermd, maar nu is wakker gemaakt. Een gave waardoor ze geesten en demonen kan zien. En zij zien haar ook. Eveline heeft maar één zorg deze zomer: in leven blijven.



Vrijwel vanaf de allereerste pagina begint het . Eveline is samen met een paar mensen uit haar klas aan het “glasje draaien”. Ze spelen truth or dare. Natuurlijk zegt iedereen dare, truth is niet stoer om te zeggen.

Als Eveline dare zegt, moet ze zoenen met een jongen uit haar klas, maar ze weigert. Hij is haar allereerste kus niet waard, vind ze. Ze besluiten een andere opdracht voor Eveline te verzinnen, ze moet een geest oproepen.

Eveline twijfelt, zal ze dit wel doen? Haar pleegmoeder Chantal wilt niet dat ze dit soort dingen doet, ze vindt Eveline te gevoelig voor dit soort dingen, net zoals ze nooit horror films mocht zien.

Voordat Eveline de geest oproept, tikt er een kraai op het raam, Eveline opent het raam van de kelder en laat de kraai binnen. Maar er is iets merkwaardigs aan de kraai, hij heeft namelijk paarse ogen. De kraai wrijft met zijn kop tegen Eveline haar wang en verdwijnt net zo snel als dat hij kwam.

Als Eveline de geest op roept, gaat er iets heel ernstig mis. Het glaasje gaat van letter naar letter en ze krijgt haar vinger er niet van af. Cleo, haar beste vriendin, trekt mee aan de arm van Eveline, maar het baat niet. De wachter is wakker – kom naar huis. Dat is wat er gespeld is. Eveline vindt het maar creepy, maar besluit er verder geen aandacht aan te besteden. Echter had ze geen flauw idee dat vanaf dat punt haar hele leven veranderde.

Ik had niet veel dingen verwacht van dit boek, maar ik moet zeggen dat het wel een ontzettend leuk boek was, wat ik totaal niet had verwacht! De onderwerpen die aan het bod komen in dit boek zijn origineel, ik heb nergens anders over dit soort dingen gelezen. Het boek had me ook in zijn greep vanaf de allereerste pagina. Ookal wilde ik stoppen, ik kon eigenlijk niet. Zo zat Eveline haar vinger vast aan het glas, zo zaten mijn handen vast aan het boek! Het boek is altijd wel spannend en zelden saai. Wat natuurlijk ook altijd fijn is, als je een boek leest.

Ik begon ook heel erg mee te denken met Eveline, soms had ze namelijk geen flauw idee of ze mensen of geesten zag, hierdoor begon ik ook met haar mee te denken. Was de man die ze zag lopen op straat wel levend, of is hij dood?

Wat ik persoonlijk wel erg jammer vind, was dat het einde voorspelbaar én cliché is. Ik houd hier helemaal niet van en was dan ook erg teleurgesteld. Het boek had me hoge verwachtingen geven toen ik ermee bezig was, dit het einde was een dikke tegenvaller!

Ik geef het boek 4/5 sterren.