Gemengde gevoelens over dit boek.... 3* of toch 4*

Vorige week heb ik dit boek gelezen en ik was niet altijd even enthousiast tijdens het lezen. Enkele hoofdstukken zijn een beetje saai en langdradig. Mijn waardering zijn dan ook 3*. Toch blijft het verhaal in mijn hoofd zitten en moet ik nu concluderen dat het wel een prachtig maar ook aangrijpend verhaal is, met een naar mijn idee soms trage schrijfstijl.

Het verhaal gaat over Marie-Laure die samen met haar vader, tijdens de 2de wereldoorlog, uit Parijs vlucht. Haar vader neemt een bijzondere steen mee om die te beschermen tegen de plunderingen van de Duitser. Ze vestigen zich bij een oud oom in Saint Malo. Op een dag verdwijnt haar vader en moet Marie-Laure zien te overleven in Saint-Malo. Echter het grote probleem van Marie-Laure is dat ze niet kan zien.

De andere verhaallijn gaat over Werner. Een weesjongen in Duitsland met een technisch talent. Zijn talent blijft niet onopgemerkt en al snel moet zijn talent ingezet worden in het Duitse leger.

Door toeval komen de twee personages elkaar tegen. Helaas vind ik dat de verhaallijnen elkaar maar oppervlakkig raken. Het zijn meer twee aparte verhalen over het leven van Marie-Laure en Werner. Beide hebben een indrukwekkend, maar ook verdrietig leven tijdens de oorlog.