Afgeraffeld en voorspelbaar einde

Na een goed begin en goed opgebouwd plot, met goed opgebouwde personages, helaas een voorspelbaar en niet subtiel einde. De personages zijn goed getekend met sprekende gelaatsuitdrukkingen. Het gedrag van de leiders heeft meer echter meer weg van een stelletje doorgeslagen King Kongs, mannetjesputters waar geen greintje sympathie voor op te brengen valt. Gelukkig is niet iedereen zo extreem. Thorgall is de enige zonder baard en zonder een overdosis aan testosteron. Hij gaat gelukkig niet als een dolle stier tekeer. De meeste personages hebben gelukkig wel achtergronden die hun gedrag verklaren, zelfs de Nubieër wordt goed geïntroduceerd en is gelijk een interessant nevenpersonage die met zijn achtergrond handige overlevingsstrategie inbrengt.
Het blijven wel Vikingen en het idee dat het een stel bijgelovige rouwdouwers is, blijft als een paal boven (zee) water staan.
De vrouwen worden vooral mishandeld en daarmee zijn dit soort strips geen kolfje naar mijn (vrouwen) hand.
Hoewel mijn man er toch ook niet blij van werd.