Fitzek sleurt je mee!

Een Pools spreekwoord luidt: ‘Nieuwsgierigheid doodt de kat. Schrijvers waarschijnlijk ook. Althans schrijvers zoals ik.’ Dat zijn de waarschuwende woorden van Max Rhode aan de lezer, vlak voor het hele circus begint. Een terechte waarschuwing zoals zal blijken.
Het Joshua-profiel van Sebastian Fitzek is een adembenemende en allesverslindende thriller. Het is onmogelijk je er nog van los te scheuren als je eenmaal aan het lezen slaat. Fitzek grijpt je vast en sleurt je onverbiddelijk met de voortdurende plotwendingen mee.

Hoofdpersoon Max Rhode is schrijver, getrouwd en dol op zijn pleegdochter. Plots wordt zijn leven op stelten gezet door een onverwacht telefoontje. Zijn nieuwsgierigheid volgend laat hij bij een ziekenhuis in Berlijn zijn dochtertje in de auto achter. Dat had hij beter niet kunnen doen. Vanaf dat moment belandt hij van de ene in de andere hachelijke situatie.

De spanning is niet het enige aantrekkelijke aan dit boek. De personages zijn interessant, niet vlak maar wel afwijkend. De dochter is een beetje voorlijk en erg intelligent, de dwergadvocaat is een echte topdog en de pedofiel in het verhaal roept sympathie op.
Ook actuele thema’s zoals verslavingen, spionerende computerprogramma’s en kindermisbruik, belicht vanuit het standpunt van zowel dader als slachtoffer, maken het boeiend.

Op het eind van het boek staat een nawoord waarin de schrijver wat achtergrond geeft over de thema’s in het boek en over het onderzoek dat hij heeft verricht. Hij geeft hierbij ook zijn mening en uit zijn zorg over sommige ontwikkelingen. Het zet je, na de tomeloze vaart van de thriller, weer even met beide benen op de grond.
Kortom een super spannend boek dat je doet zinderen, met een actuele en realistische ondertoon die nog even nagalmt.