Een boek dat je nog lang in zijn greep houdt

Amber Reynolds wordt op tweede kerstdag wakker in het ziekenhuis. Alleen heeft ze geen idee hoe ze daar is terecht gekomen. En erger, ze kan zich niet bewegen noch communiceren. Ze heeft het locked-insyndroom, waardoor ze alles wel kan horen, maar verder opgesloten zit in haar eigen lichaam.

Opgesloten in haar lichaam, probeert Amber om haar herinneringen terug te halen. Ze weet dat Paul haar man is en dat haar zus Claire een geheim heeft, de rest probeert ze de gebeurtenissen van afgelopen week via flashbacks terug te reconstrueren. Wie weet er meer en liegt tegen haar? Want dat ze hier ligt, komt niet door een ongeluk.

Enkele dingen zijn echter duidelijk: Ze ligt in coma, haar man houdt niet meer van haar en soms liegt ze. En ze is in gevaar! Lukt het Amber om wakker te worden voor het te laat is?

“Soms lieg ik” is het thrillerdebuut van Alice Feeney. Een ijzersterke thriller die je vanaf de eerste bladzijde vastgreep. En je daarna niet meer loste. De spanning sleept je van het begin tot het einde mee, en het plot doet je steeds meer verbazen. Zelfs als het uit is laat het je niet los.

Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere invalshoeken. Er is de huidige situatie, waarin Amber in coma ligt en zich probeert alles te herinneren. Daarnaast zijn er flashbacks naar ‘eerder’, waarin we een beeld krijgen over de dagen voorafgaand aan de coma. En dan zijn er ook nog de dagboekfragmenten, die teruggaan naar het jaar 1991-1992. Dit alles lees je in een vlotte en aangename schrijfstijl.

Het vele verspringen in tijd maakt het verhaal in het begin iets moeilijker voor te volgen, maar het is o zo belangrijk voor het verdere verloop van het verhaal. Want het minste wat je over dit boek kunt zeggen, is dat het subliem in elkaar steekt. En dat het absoluut niet voorspelbaar is. Een sterk staaltje psychologie met een meesterlijke plotwending die mijn mond deed openvallen van verbazing. De titel “Soms lieg ik” is in ieder geval meer dan toepasselijk.

Net als het plot zijn ook de personages zeer sterk neergezet. Het vele teruggaan in de tijd maakt dat je een steeds duidelijker beeld krijgt van de personages in het boek. Voornamelijk van Amber en haar zus. Het maakt tevens dat deze personages echt in je hoofd kruipen, zo levendig en sterk komt het over. Daardoor word je des te meer verrast door de wendingen die het boek aanneemt.

Alice Feeney heeft mij 100% kunnen overtuigen met haar debuutthriller. “Soms lieg ik” is spannend, onvoorspelbaar en intrigerend. En natuurlijk zitten er de nodige leugens in waardoor je zelfs na het lezen nog met vragen blijft zitten. Ik ben fan van Alice Feeney en hoop dan ook dat er nog meerdere boeken van haar zullen verschijnen. Misschien zelfs een vervolg op deze? Wie weet...