Dit boek was het eerste dat ik las van Mo Hayder en misschien heeft dat wel een beetje in mijn voordeel gewerkt. Afgezien daarvan vond ik het een geweldig boek. Toegegeven; ik viel af en toe bijna van mijn stoel van het lezen van sommige dingen. Zoals iemand anders hier al schreef vind ik het ook erg jammer dat er rond het personage Grey een aantal onbeantwoorde waarom vragen blijven hangen. Maar het zij haar vergeven vanwege haar enorme schrijverstalent, vertellerskracht en oog voor detail. De Verpleegster vond ikzelf enorm angstaanjagend, iemand die ik onder geen beding in het donker tegen zou willen komen, ze lijkt bijna onmenselijk. En dat is ze misschien eigenlijk ook wel. Meedogenloos zeker weten. Wat mij eigenlijk het allermeest frustreerde aan het boek was dat je niet te weten komt wat er met Jason gebeurd is na het eerste bezoek van de Verpleegster aan het huis. Op dat antwoord heb ik zolang gewacht en ik was dan ook enorm teleurgesteld toen het bleek dat er geen antwoord was. Maar de achtervolging die in het huis plaatsvind tussen de Verpleegster en Grey vind ik fantastisch geschreven! Dat vind ik nou spanning, het is misschien niet zo dat je iemand als de Verpleegster in het dagelijks leven echt zou kunnen tegen komen, maar zo'n achtervolging zou integendeel wel echt plaats kunnen vinden en daar zit het hem in, iets zo kunnen vertellen dat het echt zou kunnen gebeuren, dat is eng, dat is spannend, dat is inlevingsvermogen. Mo Hayder is een van de meest talentvolle schrijfster die zich afgelopen jaren aangemeld heeft en ik hoop dat ze haar gave nooit zal verliezen.