"Misdaadbutler meets detective. Fijntjes gepersifleerde whodunit, scherp in details"

Duneen, een Iers gehuchtje waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan, is the place to be in dit debuut van Graham Norton. Er heerst een kneuterig dorps sfeertje en er is maar één straat, Main street, waar buitenstaanders alleen maar doorheen rijden op weg naar de kust. Dit verhaal, dat in twee delen en een epiloog is ingedeeld, begint met de volgende treffende beschrijving over de corpulente brigadier Patrick James Collins, bij iedereen bekend als PJ.

'Het was een algemeen geaccepteerd feit onder de inwoners van Duneen, mocht er ooit een misdaad gepleegd worden in het dorp, en mocht brigadier Collins erin slagen de verdachte aan te houden, dan was de kans uiterst klein dat de arrestatie zou plaatsvinden na een achtervolging te voet. ... voor de dorpelingen was het een ongemakkelijk idee dat hun veiligheid afhing van een man die al hevig zweette wanneer hij in de kerk ter communie ging'.

PJ is de enige politie-agent in het dorp en heeft al vijfentwintig jaar niets noemenswaardig meegemaakt. Zijn monotone leven wordt alleen onderbroken door de copieuze maaltijden die zijn huishoudster hem met de regelmaat van de klok voorzet.

'In Duneen verstreek de tijd niet, hier sijpelden de dagen weg'.

Maar dan gebeurt het ondenkbare, er wordt een duistere ontdekking gedaan op een bouwplaats. PJ wordt ingeschakeld en moet uit zijn lethargie komen. Wanneer hij hulp van buiten Duneen krijgt in de persoon van rechercheur Linus Dunne, vreest PJ dat hij in hun samenwerking als een soort misdaadbutler zal fungeren. Dunne, die hem eruit vindt zien als een Sumoworstelaar en hem in gedachten brigadier Sumo noemt, is op zijn beurt ook niet bijster enthousiast.

De gesloten bevolking van Duneen denkt elkaar van haver tot gort te kennen en het valt PJ en Linus niet mee om hen, in de sensatie die ontstaat, relevante informatie te ontfutselen. PJ stuit op oude geheimen, twisten en jaloezie.

'Het gif van het verleden moest bevrijd worden, alsof je een steenpuist opensneed'.

Voor het eerst in zijn leven krijgt hij spontaan vrouwelijke aandacht en dat is ronduit een openbaring voor de zwaarlijvige brigadier. Wanneer de gemoederen na de vondst op de bouwplaats nog maar net tot rust zijn gekomen, wordt er een andere lugubere vondst gemeld. PJ stort zich met hernieuwde verve en gevaar voor eigen leven op het onderzoek. Dat dit alles ondanks de 'whodunit' lading gelardeerd is met droge humor kun je wel verwachten van de komiek Graham Norton.

Norton had al heel lang de ambitie een roman te schrijven en dat is nu een feit met dit debuut, dat als een spannende roman is uitgebracht. Verwacht geen spanning waarbij je op het puntje van je stoel zit en nagelbijtend leest, maar meer een aaneenrijging van voorvallen en geheimen die je steeds op het verkeerde been zetten. Er komen meerdere personages aan bod met elk hun eigen aandeel in geheimen die ontrafeld moeten worden. Norton kan het overigens niet laten anekdotisch te zijn, zo maakt hij bij een personage de vergelijking met Benny Hill en komt er een echte Postman Pat (van de bekende animatieserie Pietertje Post) in het verhaal voor!

Al deze elementen maken dit verhaal tot een heerlijk vlot lezend verhaal dat je in no time uit hebt, maar waar je, indien je er goed over na gaat denken, naast de humor en de wat klunzige personages ook nog diepere lagen uit kunt filteren. Spijt over gemiste kansen en jezelf wegcijferen voor een ander zijn voorbeelden hiervan. Al met al is deze whodunit een fijn debuut waarbij de titel de lading van het verhaal volkomen dekt.